Perspektif

UAW’nin yolsuzluk skandalı: İşçi komitelerini savunmanın gerekçesi

Pazartesi günü federal mahkemede kayda geçirilen itiraf pazarlığına göre, Birleşik Otomotiv İşçileri (UAW) sendikasının yetkilileri, sendikanın toplu sözleşmelerine şirket yanlısı maddeleri dahil etme karşılığında Fiat Chrysler’den (FCA) 1,5 milyon dolardan fazla para aldıklarını kabul ettiler.

FCA’nın baş görüşmecisi Alphons Iacobelli’nin itiraf anlaşması, şirketin UAW’nin görüşmelerden sorumlu eski başkan yardımcısı General Holiefield’ı da kapsayan yetkililerine yaptığı ödemelerin, 2009 ile 2015 yılları arasındaki toplu sözleşmelerinin “görüşülmesinde, uygulanmasında ve yönetiminde FCA yararına çıkarlar, ödünler ve avantajlar elde etmek” için yapıldığını ilk kez açıkça ortaya koydu.

Otomotiv işçileri, bu toplu sözleşmeleri (yalnızca FCA’dakileri değil, ama Ford ile GM’dekileri de) geçersiz saymalıdır. Bu sözleşmeler sahtekarlık ürünüdür ve hiçbir yasal meşruiyete sahip değildir.

Skandal, giderek artan sayıda UAW yetkilisine ve aralarında 2015’te ölen Holiefield ile suçu kabul ettiğini itiraf etmesi beklenen eşi Monica Morgan ile suçunu geçtiğimiz Ağustos ayında itiraf etmiş olan UAW Müdür Yardımcısı Virdell King'in de bulunduğu yakınlarına uzanıyor. Iacobelli’nin itiraf anlaşmasında, diğer üç yetkili, yalnızca, “UAW Yetkilisi-2, UAW Yetkilis-3 ve UAW Yetkilisi-4” olarak sıralanıyor. Belge, “başka UAW yetkilileri”nin de buna bulaştığını belirtiyor. UAW’nin FCA’dan sorumlu eski Başkan Yardımcısı Norwood Jewell’in, UAW’nin yönettiği eğitim fonlarından çalınmış paradan hediyeler aldığı biliniyor.

Iocobelli’nin itiraf anlaşmasında yer alan yeni ifşaatlar arasında, onun, Şubat 2015’te, 2015 toplu sözleşme görüşmeleri öncesinde, “UAW Yetkilisi-4” ile birlikte, görüşmeleri otomotiv işçilerinden gizlemek üzere seçilmiş UAW yetkililerine 50.000 dolar ödeme yapmayı ayarladığı da var.

Skandal, UAW’nin bir işçi örgütü değil, bir şirket uzantısı olduğuna tartışmasız kanıt sağlamaktadır. UAW, çalışma disiplinini dayatma, tavizleri kabul ettirme ve işçi mücadelelerini yalıtma işlevi görmektedir. Bu örgütü kontrol eden kişiler, bunun için, şişirilmiş sendika maaşlarının ve gider hesaplarının ötesinde, rüşvet, şirket-UAW kurullarında makam ve sağlık-emeklilik fonlarının denetimi biçiminde, cömertçe ödüllendiriliyorlar.

Iacobelli’nin yolsuzluk skandalını kapsayan dönem özellikle önemlidir. 2009’da, 2008 mali çöküşünden bir yıl sonra, otomotiv sektörü, Obama yönetiminin talimatı doğrultusunda yeniden yapılandırılmıştı. Obama’nın, Wall Street çalışanlarının başkanlık ettiği ve UAW ile sıkı işbirliği içinde çalışan Otomotiv Görev Gücü, on binlerce işi ortadan kaldırarak ve sağlık ödemelerini kesen, işe yeni giren herkesin maaşını yarıya indiren ve düşük ücretli, ikinci kademe işçilerin kullanımını büyük ölçüde genişleten toplu sözleşmeler dayatarak, GM’nin ve Chrysler’in “denetimli iflas”ını organize etmişti.

Chrysler, iflastan, İtalyan otomotiv şirketi Fiat’ı, UAW’yi ve ABD ile Kanada hükümetlerini kapsayan bir ortak yatırım planı yoluyla kurtulmuştu. Bunu, ABD’deki Üç Büyük otomotiv şirketinin tamamında emek maliyeti artışını rekor seviyede düşük tutan; daha fazla yeniden yapılanmanın ve iş kesintisinin koşullarını yaratan 2011 yılındaki taviz sözleşmeleri izledi.

2015’te, UAW, sektör uzmanları tarafından şaşkınlıkla karşılanan bir kararla, FCA’yı, Üç Büyük şirketteki (FCA, General Motors ve Ford) işçileri kapsayan yeni bir anlaşma için model olarak belirledi. Bu kararda, UAW yöneticileri ile FCA yetkilileri arasındaki yakın ve yozlaşmış ilişki, hiç kuşkusuz, bir rol oynamıştı.

UAW’nin yaptığı rüşvete bulanmış anlaşma, otomotiv işçilerinin büyük muhalefetiyle karşılaştı. FCA işçileri, UAW’nin teklif ettiği toplu sözleşmeyi reddettiler. 1982’den beri ilk kez, UAW’nin bir ulusal toplu sözleşmesi reddediliyordu. UAW, yalanlar, UAW tüzüğünün ihlali (GM’deki kalifeye işçilerin “hayır” oyunu iptal etmek dahil) ve oylama hilesi (Ford işçileri, sendikanın, Ford’da yüzde 51 “evet” oyu almak için oy sandıklarını tıka basa doldurduklarını ileri sürüyorlar) bileşimini kullanarak, biraz değiştirilmiş sözcüklerle yazılmış ikinci bir anlaşmayı FCA’da geçirmiş ve GM ile Ford’da da aynı şeyi yapmıştı.

Dünya Sosyalist Web Sitesi (WSWS) Otomotiv İşçileri Bülteni, 2015 anlaşmasına yönelik muhalefetin örgütlenmesinde öncü bir rol oynadı. Onun toplu sözleşmeleri çözümleyen ve onlara karşı çıkan makaleleri, özellikle Facebook’ta, on binlerce otomotiv işçisi tarafından okunup paylaşıldı. WSWS’nin UAW’den bağımsız ve ona karşı taban komiteleri kurma çağrısı güçlü bir karşılık buldu.

WSWS yazarları, bu yüzden, UAW yetkilileri ve onların paralı uşakları tarafından, muhalefet “kışkırtan” “yabancı ajitatörler” olarak saldırıya uğradılar. UAW’nin bir halkla ilişkiler firması, bilgi yaymak ve muhalefet örgütlemek için sosyal medyaya başvuran işçileri “aldatıcı haberler”in destekleyicileri olarak kınayan bir kampanya başlattı. Bu düzmece kılıf, işçi sınıfı muhalefetini bastırmak amacıyla, interneti sansürlemek için “aldatıcı haberler” bayrağını kullanan egemen sınıf tarafından o zamandan beri kullanılıyor.

UAW Chrysler’in, toplu sözleşmeye yönelik işçi muhalefetine karşı koymak için 2 Ekim 2015’te yayınladığı görüntü

 

Ekim 2015’te, AFL-CIO’nun Detroit'teki baş hukuk danışmanı Bruce Miller, “Çalışanların düşmanlarını savunurken işçilere olan sevgilerini vaaz eden kızıl giysili soldaki akbabalar” sözleriyle WSWS’ye saldıran bir mektup yazdı. Miller, “[WSWS,] UAW'yi, bu sözleşme ile üyelerini satmakla suçluyor” diye devam ediyordu.

UAW’nin, üyelerini kelimenin tam anlamıyla sattığı gerçeği artık kanıtlanmış durumda. WSWS’nin toplu sözleşmeler ve UAW hakkında söylediği her şey doğrulandı.

Bu yolsuzluk skandalı, bir kurum olarak UAW’nin sonu anlamına gelebilir, gelmelidir de. Otomotiv işçileri bu sendikadan zaten derinlemesine nefret ediyorlar. UAW, Demokratik Parti ile onun ve sendikaların çevresinde faaliyet gösteren çeşitli sahte sol örgütlerin tüm çabalarına rağmen, Güney’deki otomotiv fabrikalarında çalışan işçiler tarafından reddedilmiş durumda. UAW, artık, tüm işçi sınıfının önünde, bütün çıplaklığıyla, yozlaşmış ve suçlu bir örgüt olarak duruyor.

Bununla birlikte, UAW, yalnızca, bir bütün olarak ulusalcı ve kapitalizm yanlısı sendikaların işçi sınıfı karşıtı karakterini dışavurmaktadır. Sendikalar, son kırk yıldır, tüm çabalarını sınıf mücadelesini bastırmaya odakladılar. 2007 ile 2016 yılları arasındaki on yıllık dönemde, önemli grevlerin sayısı yılda sadece ortalama 14 idi ki bu, Çalışma İstatistikleri Bürosu’nun 1947’de veri toplamaya başlamasından beri karşılaşılmış en düşük sayıdır. Sendikalar, diğer ülkelerde de benzer bir rol oynadılar.

Dünyanın dört bir yanında, giderek artan bir işçi sınıfı öfkesi söz konusu. Bu yıl, daha şimdiden, İran’da, Tunus’ta, Fas’ta, Almanya’da, Hindistan’da ve Yunanistan’da protestolar patlak verdi. Geçtiğimiz yıl, Romanya’daki Ford işçilerinin ani ve yasadışı grevinin patlamasıyla sona ermişti.

Otomotiv işçilerinin 2015’teki başkaldırısı, ABD’deki işçilerin öfkesini ve UAW’nin zayıflayan denetimini göstermişti. Bu eğilimler yoğunlaşmıştır. Trump yönetimi, Demokratların ve sendikaların suç ortaklığıyla, zenginlere daha fazla bir servet aktarımını yönetiyor.

WSWS, otomotiv işçilerini ve işçi sınıfının bütün kesimlerini, UAW skandalından gerekli sonuçları çıkarmaya çağırıyor. İşçileri, tüm fabrikalarda ve işyerlerinde sahtekarlık ve rüşvet yoluyla yapılmış bütün toplu sözleşmelerin iptal edilmesini talep etmek üzere taban komiteleri kurmaya çağırıyoruz.

Bu tür komiteler, işçilerin kendi taleplerini ileri sürmelerinin koşullarını yaratacaktır. Bu talepler, toplu sözleşmelerde şirketlere verilen tüm ödünlerin geri alınmasını; ikinci ve üçüncü kademelerin kaldırılmasını; bütün geçici işçilerin kadroya alınmasını; tüm işçilerin ücretlerinde derhal artış yapılmasını; şirket yönetiminin diktatörlüğüne ve üretim hatlarında çalışan işçilere yönelik onur kırıcı muameleye son verilmesini kapsamaktadır. Bu komiteler, etkili ve demokratik olmak için, tüm şirket ajanlarına ve casuslarına yapacağı gibi, sendika yetkililerinin de toplantılara ve sosyal medya sayfalarına katılmasını engelleyeceklerdir.

Fabrika komitelerinin faaliyeti, kitlelerin gerçek gereksinimlerini karşılayan kapitalizm ve emperyalizm karşıtı sosyalist taleplerle bağlantılandırılmalıdır. Otomotiv şirketlerini de kapsayan dev şirketler kamu işletmelerine dönüştürülmeli ve özel kar değil; toplumsal gereksinimler temelinde işletilmelidir.

İşçilerin ulusalcı sendikaların denetiminden arınmış bağımsız komiteleri, bütün dünyadaki işçileri ortak bir mücadelede birleştirmenin koşullarını yaratacaktır.

WSWS ve Sosyalist Eşitlik Partisi, sınıf mücadelesinin yükselişini sosyalist bir siyasi perspektife ve programa bağlayacak şekilde, bağımsız işçi komitelerinin kurulmasını teşvik etmek ve buna yardımcı olmak için elinden geleni yapacaktır.

Loading