Batı Virginia’daki 33.000’den fazla öğretmenin ve devlet okulu çalışanının dokuz günlük grevi Çarşamba sabahı sona erdi. Öğretmenler, eyalet meclisinden geçen ve Salı günü Vali Jim Justice tarafından imzalanan sendika destekli anlaşmanın şartlarına yönelik artan öfkenin ortasında, tüm eyalette işe döndüler.
Batı Virginia’daki kararlı mücadele, öğretmenlerin düzgün ücretler ve tırmanan sağlık hizmeti maliyetlerine son verme mücadelesini destekleyen ve kendilerini bu mücadeleyle özdeşleştiren ABD ve dünya genelindeki işçilerin dikkatlerini üzerine toplamıştı. Toplumdaki temel bölünmenin ırk ya da toplumsal cinsiyet değil ama sınıf olduğunu ortaya koyan bu mücadele, ABD’deki ve dünya çapındaki artan işçi militanlığının güçlü bir göstergesiydi.
Bununla birlikte, sendikaların açıklamalarının tersine, grevi bitirmek için yapılan anlaşma öğretmenlerin bir zaferi değildir. Anlaşma, öğretmenlerin başlıca talebini (her türlü ücret artışını Kamu Çalışanları Sigorta Kurumu – PEIA üzerinden etkin şekilde ortadan kaldıran, artan sağlık hizmeti maliyetlerine son verilmesi) karşılamak için hiçbir yapmamaktadır. Dahası, kamu emekçileri için bir kerelik yüzde 5 ücret artışı, sosyal programlarda yapılacak büyük kesintilerle finanse edilecektir.
Eyaleti kontrol eden dev şirketlerin grevin tasfiyesine yönelik yaklaşımı, geçtiğimiz hafta sendikanın talimatlarını yerine getirmeyi ve işe dönmeyi reddettikleri için öğretmenlere saldıran sağcı Charleston Daily Mail’deki bir başyazıda açıkça dile getirildi. Gazete, “azılı bir kalabalığın taleplerine daha yüksek vergiler geçirerek boyun eğmedikleri” için “Batı Virgina Senatosu’ndaki Cumhuriyetçilere teşekkürler.” diye yazdı.
Yetersiz ücret artışlarının her ek finansmanı, eyalete egemen olan ve hem Demokratları hem de Cumhuriyetçileri kontrol eden zenginleri ve enerji şirketlerini vergilendirmek yerine, ücretsiz semt okulu programının iptal edilmesinden, düşük gelirli insanlar için sağlık hizmeti programı Medicaid’de 10 milyon dolarlık bir küçülmeden, ücretsiz sağlık klinikleri için yeni fonların kaldırılmasından ve diğer kesintilerden gelecek.
Charleston Daily Mail, neşeli bir şekilde, “tasarruflar için [belki de] en büyük fırsat eyalet ve ilçe eğitim bürokrasisi,” (yani, kamu çalışanlarının işlerinin tasfiye edilmesi) diye ekliyordu.
Anlaşmanın çerçevesi bir kışkırtmadır. Öğretmenler, diğer işçilerin sağlık hizmetlerinin ve temel hizmetlerinin ortadan kaldırılmasını görmek için grev yapmadılar. Onlar, öğrencilerinin daha fazla yoksullaştırılması yoluyla finanse edilecek cılız ücret artışları için mücadele etmediler.
Batı Virginia’daki mücadele daha bitmedi. Öğretmenler onları işe dönmeye zorlamak için kullanılan anlaşma hakkında bilgi edindikçe, yanıt daha da öfkeli olacaktır. Dahası, grev, sınıf mücadelesinin ABD ve dünya genelinde giderek artan canlanmasını müjdelemektedir.
Bu, Batı Virginia öğretmenler grevinin derslerinin bilinçli bir şekilde özümsenmesini son derece gerekli kılmaktadır.
Grevin bastırılması, sendikaların (Amerikalı Öğretmenler Federasyonu – AFT, Ulusal Eğitim Birliği – NEA ve onların şubeleri; ayrıca, Birleşik Maden İşçileri – UMW sendikası ve diğer AFL-CIO ve Kazanmak İçin Değişim sendikaları) sistematik, bilinçli ve kasıtlı ihanetinin sonucudur.
Mücadele, başından itibaren, işçi sınıfını, işçilerden aidat alan ama şirketlerin ve eyaletin emrini yerine getiren, kendilerini sendika olarak adlandıran örgütlerden ayıran uçurumu gösterdi. Grev, WVEA ve AFT-WV ofislerinde değil, öğretmenler tarafından okul kantinlerindeki, toplantı odalarındaki ve sosyal medyadaki tartışmalarla başlatıldı.
Bir mücadele düşüncesi eyalet geneline yayılırken, sendikalar, işçilerin militanlığını frenlemek için eyalet genelinde iki günlük bir grev çağrısı yaptılar ve bunu iki günlük bir uzatma izledi. Ardından, 27 Şubat’ta, sendikalar, aniden, Vali Justice ile bir anlaşmaya varıldığını duyurdular ve öğretmenlere 1 Mart’ta işbaşı yapma talimatı verdiler.
Ancak öğretmenler başkaldırdı. Onlar, grev hatlarında, eyalet meclisi binasında ve internette, grevin devam etmesinin anne-babaları uzaklaştıracağı ve mahkeme emirleriyle ve para cezalarıyla sonuçlanacağı tehditleriyle işçileri korkutmaya çalışan sendika görevlilerinin savlarını reddettikleri toplantılar örgütlediler. Okul çalışanları, ilçe ilçe, WVEA’nın, AFT-WV’nin ve okul servisi işçileri sendikasının grev kırıcı emirlerine karşı oy kullandılar ve mücadelelerini sürdürdüler.
Grevci işçiler, başkaldırarak, sendikaların dayattığı deli gömleğini en azından geçici bir süre için parçaladılar; başlangıç aşamasında olan bu işçi sınıfı hareketi, eyalet, ülke ve dünya genelindeki işçiler ve gençler için güçlü bir ilgi odağı haline geldi.
Sendikaların buna tepkisi, grevin tam da güç topladığı ve işçi sınıfının diğer kesimlerine aynı şekilde harekete geçme ilhamı verdiği sırada, grevi bitirme çabalarını ikiye katlamak oldu. Batı Virginia’daki ve Virginia’daki 1.400 Frontier Communications işçisinin geçtiğimiz hafta sonunda iş bırakması, grevin sona erdirilmesini, sendika yöneticileri açısından fazlasıyla zorunlu hale getirdi.
Sendikaların görmek istediği son şey, PATCO hava trafik denetçileri grevinin kırılmasının aralıksız bir ihanetler dizisini harekete geçirdiği 1981’den beri sınıf mücadelesini bastırmak için yaptıkları her şeyin altını oyacak olan, yükselen bir işçi sınıfı hareketiydi. Kamu çalışanları sendikalarına ödenen “temsilcilik aidatları”nın anayasaya uygunluğu üzerine Yüksek Mahkeme’de görülen Janus vs. AFSCME davası sırasında, sendikalar, egemen seçkinlere yararlarını göstermeye can atıyorlardı. Bir sendika avukatının geçtiğimiz ayki sözlü yargılamada belirttiği gibi, “Sendikal güvenlik, grev yapmamanın karşılığıdır.”
Özünde öğretmenlerin reddetmiş olduğu aynı anlaşmanın yeniden ambalajlanması olan Salı günkü yeni anlaşma, öğretmenlere onu tartışma ve işe dönmeyi oylama fırsatı tanımaksızın geçirildi. Demokratik Parti’nin tüm yardımcı örgütleri (Amerika’nın Demokratik Sosyalistleri, Jacobin dergisi, Uluslararası Sosyalist Örgüt ve daha birçoğu), sonucun bir zafer olduğunu ilan etmek için seferber oldular.
Sendikaların grev kırıcı operasyonu, onların asli işlevi ile ilişkilidir. Onlar, işçi sınıfı örgütleri değil; şirketlerin ve devletin temsilcileridir. Öğretmen sendikaları, şirket yanlısı anlaşmaları geçirme karşılığında otomotiv şirketlerinden doğrudan rüşvet aldığı ortaya çıkan Birleşik Otomotiv İşçileri (UAW) sendikasından farklı değildir.
Batı Virginia öğretmenler grevi, gelişen hareketin gidişatına işaret etmektedir. Sınıf mücadelesinin canlanması, işçileri, sendikalarla, her zamankinden daha fazla ve açık çatışmaya sokacak. Her nerede bir mücadele başlarsa, işçiler, sendikaların oynayacağı role ilişkin bir kavrayışla silahlandırılmalıdır. Sendikalar, kapitalizmi savunmak ve işçi sınıfını kontrol etmek için varlar.
Dünya Sosyalist Web Sitesi ve Sosyalist Eşitlik Partisi, grev boyunca, öğretmenleri, tüm işçi sınıfıyla birleşmek üzere bağımsız taban komiteleri kurmaya çağırdı. Batı Virginia’da bu tür komitelerin kurulması, ücretlere ve sağlık hizmetine yönelik saldırıya karşı mücadelede bir sonraki aşamaya hazırlanmak için gereklidir. Fabrika ve işyeri komitelerinin ülke genelinde ve uluslararası ölçekte kurulması, tüm işçi sınıfı mücadelelerini, devlet aygıtına, Demokratik ve Cumhuriyetçi partilere ve kapitalist sisteme karşı siyasi bir harekette birleştirmenin omurgasını sağlayacaktır.
Sadece öğretmenler için değil ama işçi sınıfının tüm kesimleri için kritik sorun, işçilerin bağımsız örgütlenmesini ve inisiyatifini teşvik edecek, onların sınıf bilincini yükseltecek, her bir ayrı mücadelenin gündeme getirdiği temel siyasi sorunlara açıklık getirecek ve ABD’de ve dünya genelinde büyüyen işçi sınıfı hareketini kapitalizme karşı ve sosyalizm uğruna mücadeleye yönlendirecek sosyalist bir önderliğin inşa edilmesidir.