***
ISL’nin Ukrayna’daki kirli sicili
ISL, Ukrayna Sosyialist Birliği'ni (USL) kuran güçlerin siyasi kökenleri ve yörüngeleri hakkında hiçbir açıklama sunmuyor. USL’nin geçmişine ve bağlarına bakıldığında son derece kirli bir siyasi sicil ortaya çıktığı için, bu anlaşılabilir bir durumdur.
ISL, kendi web sitesinde USL’nin kuruluşunun bir yıl kadar önce, Nisan 2021'de gerçekleştiğini bildiriyor. Etkinliğin açılış konuşması, grubun lideri Oleg Vernik tarafından yapıldı. Kendisi aynı zamanda Zakhist Pratsi (Emek Savunması) sendikasının başkanı olarak tanıtıldı. Vernik, USL’nin “Marksist çevre içindeki geleneksel çatışmaları” reddettiğini ve bunun yerine “Ukrayna’da var olan tüm Marksist örgüt ve çevrelerin çabalarını birleştirmeyi” önerdiğini ilan ediyordu. Bu, her oportünist siyasi eğilimin ortak özelliğidir.
Marksist hareket içinde 20. yüzyıl boyunca ortaya çıkan ilkesel bölünmelerle –ki en belirgini Troçkizm ile Stalinizmi ayıran “kan nehri”dir– ilgilenmeyen USL, siyasi eğilimleri farklı burjuva ulusal devletler ile uyumlarına göre göre sınıflandırmaya meyillidir. Yakın zamanda Rus internet sitesi Levoradikal’e verdiği bir röportajda Vernik, “Ukrayna’da elbette sola hakim olan Rusya yanlısı solun” aksine “ben ve USL’den yoldaşlarım Ukrayna yanlısı soluz,” diyor. Kendi pozisyonunun “aynı anda hem Ukrayna’daki Rus emperyalizmiyle hem de Batı emperyalizmiyle tutarlı bir şekilde mücadele etmek” olduğunu iddia ediyor. Bu apaçık bir yalandır.
Ukrayna Demokratik Sendikaları, 2014 yılında yaptığı bir açıklamada şu iddiada bulunuyor: “Liderleri ve sendika üyeleri tarafından temsil edilen Tüm Ukrayna Demokratik Sendikalar Birliği, hükümetin Ukrayna halkının Avrupa ile bütünleşme yönündeki tarihi seçimini bozmaya yönelik acımasız şiddetine karşı kitlesel protestoların ilk gününden bu yana Ukrayna’nın başkenti Kiev’deki Avrupa Maydan’ındadır.”
Bu sendikanın Avrupalı emperyalist güçlerin bir ajanı olarak rolünü ve tamamen burjuva milliyetçi perspektifini ortaya koyan bildiri, “halkın güvenini kazanmış Avrupa yanlısı bir hükümetin kurulması” ve “anlaşmanın nasıl uygulanacağı konusunda siyasetçileri, sivil toplumu ve Avrupalı ortakları içeren geniş bir kamuoyu tartışması” çağrısında bulunuyor. Bu gerici program daha sonra Vernik’in ülkenin kapitalist geleceğini tartışmak üzere Avrupa ve Ukrayna egemen sınıflarının temsilcileriyle masaya oturmasıyla gerçekleşecekti.
Ukrayna Demokratik Sendikaları’nın artık ISL ve USL’nin açıklamalarını paylaşmaya odaklanmış olan Facebook sayfasında yer alan birkaç fotoğrafta, kendi bayraklarının, 2014’teki aşırı sağcı darbenin başlıca güçlerinden biri olan faşist Svoboda (Özgürlük) partisinin bayraklarıyla birlikte dalgalandığı görülüyor. Bunlardan birinde, Aralık 2013’te “Kiev Belediye Binası’nın işgali” olduğunu iddia ettikleri bir olayda, duvarda her iki bayrak birlikte sergileniyor.
İkinci Dünya Savaşı sırasında Yahudi nüfusuna yönelik korkunç katliamlarda Nazilere yardım eden Ukrayna İsyan Ordusu (OUN) ve lideri Stepan Bandera’yı yücelten bir parti olan Svoboda, 2010 yılında şöyle bir açıklama yapmıştı: “Doğudaki ve güneydeki kentlerde gerçekten Ukraynalı bir Ukrayna yaratmak için... parlamentarizme son vermemiz, bütün siyasi partileri yasaklamamız, tüm sanayiyi ve medyayı ulusallaştırmamız, Rusya’dan Ukrayna’ya her türlü yazın ihracını yasaklamamız... kamu hizmetlerinin, eğitim kurumlarının, ordunun başındakileri (özellikle doğuda) bütünüyle değiştirmemiz, Rusça konuşan tüm aydınları ve Ukrayna’dan korkanları fiziksel olarak ortadan kaldırmamız (hızlı bir şekilde, deneme atımı olmaksızın. Ukraynafobiklerin kayıtları, şurada ya da burada Svoboda’nın her üyesi tarafından tutulabilir), Ukrayna karşıtı partilerin tüm üyelerini infaz etmemiz gerekecek...”
2020 Ukrayna yerel seçimleri sırasında Vernik, sendikasının liderlerini aday gösteren sağcı aday Yuriy Levçenko’yu ve onun Halkın Gücü Partisi’ni destekleyen resmi bir açıklama yaparak şunları belirtiyordu: “VNPS ‘Emek Savunması’ Merkez Komitesi adına, Ukrayna’nın bağımsız sendikalarına desteğini gösteren ve aktivistlerini cesurca ve ilkeli bir şekilde yerel yönetimlere aday gösteren Levçenko’nun ekibi Halkın Gücü siyasi partisine şükranlarımı sunuyorum.”
Vernik’in desteklediği Halkın Gücü Partisi, Levçenko tarafından, Kiev’de milletvekili olarak temsil ettiği Svoboda’dan ayrılmasından kısa bir süre sonra, 2020 yılında kuruldu. Ekim 2017’de, Levçenko, “Donetsk ve Luhansk Bölgelerinin Belirli Alanlarındaki Durumun Barışçıl Çözümü”ne yönelik bir yasa tasarısının oylanmasını engellemek için parlamentonun içine sis bombası atmıştı. Bu, Levçenko’nun siyasi kariyerindeki sembolik bir olaydı.
USL’nin Ukrayna aşırı sağına tekin olmayan yönelimi, Vernik’in Facebook sayfasındaki bir gönderi ile daha da kanıtlanmaktadır. Kasım 2017 tarihli bir fotoğrafta Vernik, Özel Görevler Devriye Polisi üyeleri olarak tarif edilen üniformalı polis memurlarının yanında poz veriyor ve bu kişilerin arasında bir sendika şubesinin açılışını yaptığı belirtiliyor. Fotoğrafın altında şöyle yazıyor: “Terörle mücadele operasyonunun zorlu günlük yaşamını omuzlarında taşıyan alay askerlerinin, bağımsız ve sorumlu bir şekilde, militan bağımsız sendikamızın saflarında sosyoekonomik ve işçi hakları için mücadele etmeye başlayacakları zaman geldi.”
Özel Görevler Devriye Polisi, 2014 darbesinin doğrudan bir ürünüdür. Yeni rejim altında, paramiliter güçlerden oluşan bir “gönüllü taburlar” ağı olarak kuruldu. Bunlardan bazıları, amblem olarak Nazi gamalı haçının bir benzerini kullanan adı çıkmış Azov Taburu gibi açıkça faşisttir. Faşist bir politikacı ve Dnepr-1 taburunun komutanı olan Yuriy Bereza bu milislerin önemini şöyle açıklıyor: “İçişleri Bakanlığı bünyesinde oluşturulan gönüllü taburlar, polis teşkilatına gerçek yurtseverler kazandıran muhtemelen en önemli reformlardan biridir.”
ISL’nin Ukrayna’daki adamı Oleg Vernik’in son derece şüpheli bir geçmişi bulunuyor. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Devrimci Parti Birliği’ne (LRP) göre, 2003 yılında Ukrayna’daki Vernik, “dünya çapında en az 12 ve muhtemelen çok daha fazla (20’nin üzerinde) kurum”un dolandırılmasını içeren bir “siyasi ve mali dolandırıcılık” suçlamalarının odağındaydı. LRP de dolandırılanlar arasındaydı.
Anlatıldığına göre, o dönemde İşçi Enternasyonali Komitesi’nin (CWI) Ukrayna şubesine önderlik eden Vernik ve arkadaşları, kendilerini çeşitli “Batılı örgütlere” farklı kimlikler altında tanıtmış, Ukrayna’da bu örgütlere bağlı bir grup kurmak istediklerini beyan etmiş ve bu bahaneyle her birinden mali destek toplamıştı. Yarattıkları sahte siyasi partilerle bu hileli operasyonların yıllarca sürmüş olması, aynı zamanda çeşitli sahte sol örgütlerin peşinden koştuğu “uluslararası” ilişkilerin çürümüşlüğünü ortaya koyuyordu. Skandal, CWI’ın Ağustos 2003’te bir bildiri yayımlayarak “CWI’ın UYK [Uluslararası Yürütme Komitesi] üyesi Oleg Vernik’i derhal görevden uzaklaştırma ve UYK’nin bir sonraki toplantısında ihraç edilmesini tavsiye etme” kararını duyurmasına yol açtı.
Bu dolandırıcılığa katıldığı bildirilen bir diğer isim de, o zamanlar CWI’ın Rusya şubesinin temsilcisi olan İlya Budraitskis’ti. Şimdi Pablocu Rus Sosyalist Hareketi’nin lideri olan Budraitskis de Vernik ve USL gibi Maydan darbesinin savunucularından biriydi.
Devam edecek…