Ελληνικά
Perspective

Από την παγκόσμια πανδημία στην παγκόσμια ταξική πάλη

Περισσότερο από ένα χρόνο μετά την ανακήρυξη του COVID-19 σε παγκόσμια πανδημία, η ασθένεια βρίσκεται και πάλι σε έξαρση σε όλο τον κόσμο. Κάθε μέρα πεθαίνουν περίπου 10.000 άνθρωποι. Τροφοδοτούμενος από την εμφάνιση πιο μεταδοτικών μεταλλαγών, ο επταήμερος μέσος όρος νέων κρουσμάτων ξεπέρασε τον Μάρτιο το μισό εκατομμύριο, αυξημένος κατά 40% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. Τα νέα κρούσματα αυξήθηκαν κατά 14% την περασμένη εβδομάδα, η πέμπτη συνεχόμενη εβδομαδιαία αύξηση.

Στη Βραζιλία, το επίκεντρο της καταστροφής, υπάρχουν περισσότεροι από 3.000 θάνατοι την ημέρα. Τα νοσοκομεία σε όλη τη χώρα είναι γεμάτα. Τα νεκροτομεία ξεχειλίζουν από πτώματα που δεν μπορούν να ταφούν.

Εργαζόμενοι της δημόσιας υπηρεσίας κηδειών βοηθούν στην απομάκρυνση της σορού του Jose Bernardino Ferreira, 77 ετών, ο οποίος πέθανε από κορονοϊό στο σπίτι του, στο Μανάους, Βραζιλία, 22 Ιανουαρίου 2021. Αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν στα σπίτια τους εν μέσω της πανδημίας λόγω της έλλειψης διαθεσιμότητας στα νοσοκομεία και της έλλειψης οξυγόνου. (AP Photo/Edmar Barros)

Στην Ινδία, όπου τα περισσότερα κρούσματα και οι θάνατοι στις τεράστιες παραγκουπόλεις της χώρας δεν αναφέρονται, ακόμη και τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τα καθημερινά κρούσματα τετραπλασιάστηκαν τον τελευταίο μήνα.

Στην Ευρώπη σχεδόν 200.000 άνθρωποι κατά μέσο όρο μολύνονται με τον ιό κάθε μέρα, και η τάση είναι αυξητική. Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Πολωνία βρίσκονται εν μέσω νέων εξάρσεων, ενώ στην Ουγγαρία παρατηρείται η μεγαλύτερη αύξηση των νοσηλειών και των θανάτων από την έναρξη της πανδημίας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου περισσότεροι από 567.000 άνθρωποι έχουν ήδη πεθάνει, η πανδημία εξαπλώνεται σε 24 πολιτείες των ΗΠΑ, ιδίως στις μεσοδυτικές και βορειοανατολικές περιοχές. Στο Μίσιγκαν, κέντρο της αμερικανικής βιομηχανίας, τα καθημερινά κρούσματα έχουν σχεδόν τετραπλασιαστεί τον τελευταίο μήνα.

Παρά την ανάπτυξη εξαιρετικά αποτελεσματικών εμβολίων, δεν υπάρχει σοβαρό σχέδιο εμβολιασμού του μεγαλύτερου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού. Ακόμη και στις μεγάλες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης, μόλις 5% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί πλήρως, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, σχεδόν κανείς δεν έχει εμβολιαστεί.

Από αυτή την ατέλειωτη καταστροφή χαράσσονται δύο διαφορετικές πορείες, που αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα δύο διαφορετικών τάξεων. Η παγκόσμια πανδημία εξελίσσεται όλο και πιο ανοιχτά σε μια παγκόσμια ταξική πάλη.

Παρά την αναζωπύρωση της νόσου, οι κυβερνήσεις, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιδιώκουν να καταργήσουν όλα τα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας, εκτός από τη χαοτική και ασυντόνιστη διανομή του εμβολίου. Η κυβέρνηση Μπάιντεν πρωτοστατεί στην εκστρατεία για την επαναλειτουργία των σχολείων, χειραγωγώντας και παραποιώντας την επιστήμη για να το πετύχει.

Η περιφρόνηση για την ανθρώπινη ζωή που διακατέχει ολόκληρη την άρχουσα τάξη εκφράστηκε από το φασιστικό παραλήρημα του Βραζιλιάνου προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρο, ο οποίος, απευθυνόμενος στον πληθυσμό που καταβάλλεται από την πανδημία, είπε: «Αρκετά με τη φασαρία και τη γκρίνια. Πόσο ακόμα θα συνεχιστεί το κλάμα;»

Καλώντας σε τερματισμό όλων των μέτρων για τον περιορισμό του ιού, ο επέπληξε τον λαό της Βραζιλίας. «Πόσο ακόμα θα μείνετε στα σπίτια σας με τα πάντα κλεισμένα;» ρώτησε έξαλλος. «Κανείς δεν μπορεί να το αντέξει άλλο.»

Τώρα, όπως σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας, οι βασικές ανάγκες της δημόσιας υγείας υποτάσσονται στο ιδιωτικό κέρδος και στην ατελείωτη συσσώρευση πλούτου από την ολιγαρχία. Τον τελευταίο χρόνο, οι κυρίαρχες ελίτ σε όλο τον κόσμο διέθεσαν τρισεκατομμύρια δολάρια, ευρώ και γιεν στις χρηματοπιστωτικές αγορές, ανεβάζοντας τις τιμές των μετοχών σε επίπεδα ρεκόρ. Ως άμεσο αποτέλεσμα, ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ παρόμοια απρόσμενα κέρδη πήγαν στις άρχουσες ελίτ διεθνώς.

Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τον τελευταίο χρόνο. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας εκτιμά ότι ο κόσμος έχει χάσει το ισοδύναμο 255 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι έχουν υποφέρει από τις πολλές καταστροφικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της πανδημίας. Όμως για τους πλούσιους, η χρονιά δεν ήταν μόνο καλή, ήταν εξαίρετη.

Όπως συμβαίνει με όλα, η παραγωγή και η διανομή των εμβολίων υποτάσσονται τόσο στα συμφέροντα κέρδους των κυρίαρχων ελίτ όσο και στα γεωπολιτικά συμφέροντα των ανταγωνιστικών καπιταλιστικών εθνικών κρατών. Καθώς επιδιώκουν να συσσωρεύσουν εμβόλια, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ρίξει δισεκατομμύρια δολάρια στους κατασκευαστές φαρμάκων, δίνοντάς τους τα πνευματικά δικαιώματα σε δημόσια χρηματοδοτούμενες έρευνες και επιτρέποντάς τους να υπερτιμολογούν εξωφρενικά τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ως αποτέλεσμα, οι ειδικοί της δημόσιας υγείας ανησυχούν ότι μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι να εμβολιαστούν σημαντικά τμήματα του πληθυσμού της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής.

Η αμερικανική άρχουσα τάξη χρησιμοποιεί την έλλειψη εμβολίων για να εκφοβίσει και να απειλήσει τους γείτονές της. Με τον πιο κατάφωρο τρόπο, οι ΗΠΑ προσφέρονται να στείλουν σωτήριες δόσεις των εμβολίων τους στο Μεξικό υπό τον όρο ότι θα συμφωνήσει να κακοποιήσει και να τρομοκρατήσει τους πρόσφυγες που προσπαθούν να εισέλθουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αντί να αφιερώσουν τους αναγκαίους πόρους για την καταπολέμηση της πανδημίας, οι ιμπεριαλιστικές χώρες προβαίνουν σε μαζική στρατιωτική ενίσχυση. Τον Μάρτιο, το Ηνωμένο Βασίλειο ανακοίνωσε την αύξηση κατά 40% του αποθέματος πυρηνικών όπλων του και οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να διπλασιάσουν τις δαπάνες τους στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού για να απειλήσουν την Κίνα.

Όλη η φρίκη της πανδημίας θα επιδεινωθεί τώρα από την έκρηξη του μιλιταρισμού και, τελικά, από τη χρήση πυρηνικών όπλων. Αυτή η βαρβαρότητα, συνοδευόμενη από την προώθηση του εθνικισμού και του σοβινισμού, είναι προϊόν της ίδιας καπιταλιστικής κοινωνικής τάξης που καταδίκασε εκατομμύρια ανθρώπους να πεθάνουν από μια πανδημία που θα μπορούσε να είχε προληφθεί και περιοριστεί εξαρχής.

Αυτή είναι η πορεία της άρχουσας τάξης. Η πορεία της εργατικής τάξης είναι η ταξική πάλη, η οποία προβάλλει την ανάγκη για την εργατική τάξη να αναλάβει την πολιτική εξουσία, να απαλλοτριώσει τους πλούσιους και να μετατρέψει τις γιγαντιαίες εταιρείες και τράπεζες σε δημοκρατικά και κοινωνικά ελεγχόμενες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.

Η πανδημία έχει ξεσηκώσει την κοινωνική αντίδραση στην εργατική τάξη. Σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο, οι δάσκαλοι και άλλοι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση αγωνίζονται ενάντια στην επισφαλή επιστροφή στη δια ζώσης εκπαίδευση. Στο Μαρόκο πρόσφατα, η αστυνομία αντιμετώπισε βίαια χιλιάδες δασκάλους που διαμαρτύρονταν για τις χαμηλές αμοιβές και τις κακές συνθήκες εργασίας. Στη Γαλλία, στη Βρετανία και την Ελλάδα ξέσπασαν διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας. Στη Βραζιλία, οι εργάτες πετρελαίου έκαναν απεργία, κλείνοντας τα διυλιστήρια για να διαμαρτυρηθούν για τις μη ασφαλείς συνθήκες εργασίας και την ανεξέλεγκτη εξάπλωση της πανδημίας.

Παντού στον κόσμο, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν έναν κοινό αγώνα και έναν κοινό εχθρό. Παρά την καταστροφή που δημιούργησαν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις, η πανδημία μπορεί και πρέπει να περιοριστεί μέσω του κλεισίματος μη απαραίτητων επιχειρήσεων και της μαζικής επέκτασης της ιχνηλάτησης επαφών, των τεστ και της καραντίνας, σε συνδυασμό με την επείγουσα και δίκαιη παγκόσμια διανομή των εμβολίων.

Η πανδημία είναι παγκόσμια και δεν μπορεί να τερματιστεί σε εθνική βάση. Απαιτεί τον διεθνή συντονισμό και τη συγκέντρωση επιστημονικής τεχνογνωσίας και ιατρικής εξειδίκευσης, την οποία ο καπιταλισμός και η φυσική του συνέπεια, ο εθνικισμός, παρεμποδίζουν σε κάθε σημείο. Μόνο η εργατική τάξη μπορεί να ηγηθεί ενός διεθνούς αγώνα κατά του COVID-19, ενώνοντας τους αγώνες της και κατευθύνοντάς τους ενάντια στον καπιταλισμό.

Η εφαρμογή αυτού του προγράμματος απαιτεί πολιτικό αγώνα ενάντια σε ολόκληρο το κοινωνικό και οικονομικό κατεστημένο. Η εξάλειψη του ιού και όλων όσων προήλθαν από αυτόν απαιτεί την εξάλειψη του καπιταλισμού.

Η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς και τα εθνικά της τμήματα, τα Κόμματα Σοσιαλιστικής Ισότητας, αποτελούν την πολιτική ηγεσία αυτού του κινήματος. Η προοπτική της ΔΕΤΔ βασίζεται στην αναγκαιότητα οργάνωσης και ανάπτυξης ενός διεθνούς και επαναστατικού κινήματος της εργατικής τάξης για το σοσιαλισμό. Η οικοδόμηση της Τέταρτης Διεθνούς αποκτά πλέον μια φλέγουσα επικαιρότητα.

Επικοινωνήστε εδώ με το WSWS και συμμετάσχετε στην πάλη για μια παγκόσμια Zero Covid στρατηγική.

Loading