دو روز پس از انتشار اطلاعیه خدمات عمومی در ۱۱ ژوئیه توسط دفتر مدیریت اضطراری شهر نیویورک (او ئی ام) در مورد یک حمله هسته ای، تاکنون هیچگونه توضیح جدی برای این اقدام غیر عادی توسط دستگاه دولتی بزرگترین شهر آمریکا که محل زندگی تقریباً ۸.۵ میلیون نفر و مرکز مالی کشور، وال استریت میباشد، ارائه نشده است.
این ویدئوی ۹۰ ثانیه ای که تاکنون بیش از نیم میلیون نفر آن را تماشا کرده اند، بدون هیچ توضیح یا زمینه سیاسی پخش شده است. در این اطلاعیه که به نظر می رسید چیزی شبیه تقلید توصیه به کودکان در دوران جنگ سرد است که از آنان خواسته می شد در صورت افتادن بمب هسته ای «خود را زیر میز پنهان کنند»، این ویدئو به مردم توصیه می کند که «به درون بروند،» «با صابون یا شامپو دوش بگیرند،» و سپس «در جای خود باقی بمانند» و برای اطلاعات بیشتر «هشدارهای ایمنی» مقامات شهری را دنبال کنند. و بدتر از همه ی این حرف ها، مجری با لبخندی اطمینان بخش با این گفته که «شما از عهده اش برمی آئید» ویدئو را خاتمه می دهد.
صِرف غیرمنطقی بودن محتوای ویدئو تقریباً به اندازه پخش آن مضطرب کننده بود. البته در صورت یک انفجارهسته‌ای واقعی، همه این توصیه‌ها بی ارزش خواهند بود چرا که تمامی شهر و نواحی اطراف آن جزغاله شده و بسیاری از مناطق ساحل شرقی برای نسل ها غیر قابل سکونت خواهد شد.
بولتن دانشمندان اتمی در مقاله ایی که در سال ۲۰۱۵ منتشر کرد، متذکر می شود که روسیه در آن زمان حدود ۷۰۰ کلاهک هسته ای استراتژیک دارد که قدرت انفجاری هر کدام ۸۰۰٫۰۰۰ تُن تی اِن تی است و در صورت شلیک، آنها در مدتی کمتر از نیم ساعت، به ایالات متحده اصابت می کنند. اگر چنین کلاهک هسته ای بر فراز قسمت مرکزی مَنهتن منفجر شود، گوی آتشین غول آسایی ایجاد می کند که «مستقیماً ساختارهای آن ناحیه را در زیر خود تبخیر کرده و موج انفجاری بی نهایت وسیع با بادهای بیش از حد سریعی را ایجاد می کند که حتی ساختارهای سنگین بار بِتُنی را در چند مایلی نقطه برخورد درهم می کوبد. ... در عرض ده ها دقیقه، همه چیز در محدوده ی تقریبی پنج تا هفت مایلی قسمت مرکزی مَنهتن در کام طوفانی عظیم از آتش فرو می رود.»
این مقاله در ادامه به شرح سناریوی آخرالزمانی خود پرداخته و آن را چنین توصیف می کند:«کسانی که سعی به فرار از طریق خیابان ها دارند، توسط بادهای آتشین طوفانی سرشار از آتش پاره ها و شعله های سوزانده، تبدیل به خاکستر می شوند. حتی کسانی که قادر به یافتن پناهگاهی در سطوح پائینی زیر زمین های ساختمان های عظیم می شوند، محتملاً در اثر گازهای ناشی از آتش دچار خفگی شده و یا به خاطر اینکه پناهگاه شان مبدل به کوره ایی داغ می گردد زنده زنده کباب می شوند. در عرض چند ساعت پس از انفجار ذرات رادیو اکتیو در جهت باد ده ها مایل پایین تر از محل اولیه انهدام شروع به ریزش خواهند کرد.
واکنش رسانه های ملی و محلی به این اطلاعیه خدمات عمومی همراه با بی خیالی و بی تفاوتی بیش از حد بوده است و اکثر این رسانه ها خود را محدود به پخش گزارشات سرسری کرده اند. روزنامه نیویورک تایمز، که اخیراً دریافته که «وضع مردم در سراسر دنیا از همیشه بهتر است»، تا زمان تحریر این نوشته حتی یک مقاله در این مورد منتشر نکرده است.
برعکس، هزاران نفر شوک و ناراحتی بسیار محسوس خود را در رسانه های اجتماعی ابراز کردند و بسیاری به حق پرسیده اند: «آیا چیزی وجود دارد که من باید درمورد آن اطلاع داشته باشم؟» بی تردید وجود دارد.
اما به این سئوال، هیچ پاسخ جدی چه از سوی مقامات شهر نیویورک و چه کاخ سفید داده نشده است. اریک آدامز، شهردار دموکرات نیویورک در یک کنفرانس مطبوعاتی که تقریباً به اندازه خود ویدئو عجیب و غریب بود، از این ویدئو دفاع کرد و گفت:«من فکر نمی کنم که این ویدئو جنجال برانگیز بود. من به این ایده معتقدم که احتیاط بهتر از پشیمانی است. من از دفتر مدیریت اضطراری بابت این ویدئو سپاسگزارم. این درست بعد از حملات در اوکراین بود و دفتر مدیریت اضطراری قدمی پیشگیرانه برداشت تا اعلام کند که بهتر است آماده باشیم. و این تنها به معنای حمله اتمی نیست، بلکه برای هر گونه فاجعه طبیعی است. کوله پشتی خود را آماده داشته باشید. بدانید که داروهای شما کجاست. این ها حقیقتاً کارهای هوشمندانه ای است که باید انجام گیرد.»
آدامز سپس اصرار کرد که تصمیم برای پخش این ویدئو تنها توسط دستگاه اداری او گرفته شده است و اظهار داشت که «این رهنمود من بود، چون وقتی آن را مشاهده کردم و شنیدم، فکر کردم که این ایده خوبی است. درک من این است که بعد از آنچه در اوکراین گذشت این قدمی واقعاً ضروری برای آمادگی بود.»
جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی ایالات متحده، در جلسه اطلاع رسانی در کاخ سفید همچنین تأکید کرد که ابتکار عمل توسط مقامات اداری شهر، بدون هماهنگی با کاخ سفید صورت گرفته است. گرچه نحوه بیانش به وضوح طفره آمیز بود. او گفت، «من بر این باور نیستم که این [اعلامیه خدمات عمومی] نتیجه هرگونه تبادل نظر اطلاعاتی از سوی دولت فدرال به شهر نیویورک بوده باشد،» و افزود، «من در مورد اینکه چرا آنها این اعلامیه را در این وهله پخش کرده اند نمی توانم صحبتی داشته باشم.»
کارگران نمی توانند این اظهارات را بی چون و چرا قبول کنند. تصمیم برای پخش این اعلامیه در بحبوحه ی بزرگترین جنگ در اروپا پس از سال ۱۹۴۵ صورت گرفته، که در آن ناتو عملاً در یک جنگ نیابتی در اوکراین در حال نبرد علیه روسیه، دومین قدرت هسته ای جهان است.
ایالات متحده بدون هیچ اعلامیه عمومی، چه رسد به بحث عمومی یا تصمیم گیری دموکراتیک، وارد یک درگیری نظامی با روسیه شده است. دولت آمریکا در حالی که بودجه های مربوط به هزینه های اجتماعی و کووید را کاهش می دهد، تسلیحات نظامی به ارزش ده ها میلیارد دلار را در اختیار ارتش اوکراین قرار داده است منجمله موشک های دوربرد که قادرند قلمروهای روسیه را مورد اصابت قرار دهند، و همچنین کمک در حملات نظامی به اهداف روسی و درگیر شدن در عملیات تحریکاتی یکی پس از دیگری.
اگر چه جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، بارها هشدارهای ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه مبنی بر این که کرملین آماده است تا از زرادخانه هسته ای خود استفاده کند را به سخره گرفته و آن را رد کرده است، وال استریت ژورنال اخیراً گزارش داد که از ماه فوریه «یک سری جلسات اضطراری دولتی برای برنامه ریزی دقیق درباره چگونگی واکنش آقای بایدن چنانچه روسیه دست به یک انفجار اتمی در اوکراین یا در اطراف دریای سیاه بزند،برگزار شده است. مقامات رسمی در مورد نتایج محرمانه طراحی های انجام گرفته روی میز جنگ بحث نمی کنند.»
ناتو در نشست دو هفته پیش، برنامه هایی را برای « نبرد جنگی فوق العاده شدید ... علیه حریفی همتا که مجهز به سلاح هسته ای است،» را اعلام کرد، اعلامیه ای غیر عادی که رسانه ها تقریباً در مورد آن کاملاً سکوت کرده اند.
همچنین لازم به تذکر است که رئیس دفتر مدیریت اضطراری شهر نیویورک، زک ایسکول است که در ۲۲ فوریه، درست چند روز قبل از آغاز جنگ در اوکراین توسط آدامز به این سمت منصوب شد. ایسکول نماینده چیزی است که وب سایت جهانی سوسیالیستی از آن به عنوان «دموکرات های سازمان سیا» نام برده است: پرسنل اطلاعاتی و نظامی سابق تعبیه شده در دستگاه های امنیت ملی ایالات متحده که نقش مهمی در سیاست حزب دموکرات ایفا می کنند.
ایسکول تفنگدار دریایی سابق است که در سال ۲۰۰۴ در دومین نبرد فلوجه، یکی از بزرگترین نبرد ها در طول چندین دهه اشغال خونین عراق توسط ایالات متحده شرکت داشت. شهر فلوجه که یکی از قدیمی ترین اُساکن های شهری در تمدن بشری بود مبدل به خرابه ایی ویران و نمادی شوم از جنایات جنگی امپریالیسم آمریکا علیه مردم عراق شد. ایسکول در سال ۲۰۲۰، با عدم موفقیت نامزد پست شهرداری شد و تعهد کرد که تجربیاتش را در طول نبرد فلوجه به شهر نیویورک «تعمیم» دهد – تهدیدی که بی شک باید جدی گرفته شود.
در حالی که زمینه بلافصل انتشار این ویدئو هنوز باید روشن شود، این مسئله هشدارهای وب سایت جهانی سوسیالیستی را در مورد تهدید بسیار واقعی جنگ هسته ایی تأیید می کند. وب سایت جهانی سوسیالیستی در نوشته ی ماه آوریل امسال خود هشدار داد که «سرمایه داری در حال عادی سازی مرگ توده ای است،» ابتدا از طریق بیماری جهان گیر کووید، و اکنون از طریق یک جنگ، از جمله جنگی با سلاح های هسته ای.
بی ارزش سازی کامل جان انسان ها، بی تفاوتی نسبت به مرگ های توده ای ناشی از بیماری جهان گیر کووید و بی پروایی که سرمایه داری آمریکایی در شتاب برای درگیری با روسیه نشان می دهد، بیانگر دیدگاه ها و خصلت اجتماعی طبقه حاکم آمریکاست. این الیگارشی انگلی با فقیر شدن و استثمار جمعیت کارگر به ضیافت می نشیند.
طبقه حاکم آمریکا که بر اساس گمانه زنی های مالی که توسط بانک مرکزی با متورم کردن حباب اعتباری امکان پذیر شده است، با ترس و نفرت از جمعیت کارگر آمریکا و جهان، به همان اندازه که مستاصل و بی پرواست، بی رحم نیز می باشد. مسئله مرکزی اینست که چه چیزی سریع تر گسترش خواهد یافت: جنگ افروزی الیگارشی سرمایه داری یا طغیان جهانی رو به رشد طبقه کارگر.