سیاست مرگ دسته جمعی بوریس جانسون و دولت محافظه‌کار او در طول بیماری جهان گیر کووید، این هفته کانون بررسی های جاری کووید ۱۹ در بریتانیا بوده است. روز سه‌شنبه، دومینیک کامینگز مشاور ارشد جانسون در ماه‌های اولیه بیماری جهان گیر و لی کین که مدیر ارتباطات خیابان داونینگ بود شهادت دادند.
اگرچه این بررسی بر مجموعه‌ای جزئی از ارتباطات الکترونیکی مانند پیام‌های واتساپ − که بخش‌هایی از آنها توسط فرستنده‌های آنها زدوده شده است − و سایر مدارک مانند دفتر یادداشت‌ها مبتنی است، هم اکنون مشخص است که از همان ابتدا سیاست وحشیانه کشتار اجتماعی در حال اجرا بوده است. این امر منجر به مرگ غیرضروری صدها هزار شده و تا پایان اکتبر ردیاب مرگ مازاد اکونومیست مرگ ۲۵۰٫۰۰۰ نفر را در بریتانیا ثبت کرده است. علاوه بر این، بین یک تا دو میلیون نفر از کووید طولانی رنج می برند.
در طول جلسه استماع روز سه‌شنبه با کین، هوگو کیت کی‌سی مشاور ارشد بررسی او را بر اساس مدرک موجود در دفترچه‌های یادداشت سر پاتریک والانس، مشاور ارشد علمی دولت بریتانیا در طول بیماری جهان گیر، مورد بازجویی قرار داد. در یکی از یادداشت ها، والانس گفت که جانسون به صراحت به مشاوران ارشد گفت که ویروس کووید «راه منصفانه برخورد طبیعت با افراد مسن است.»
در دسامبر ۲۰۲۰، جانسون در مخالفت با توصیه های علمی برای اعمال قرنطینه بیشتر − که چند هفته بعد بر علیه مخالفت های او عملی شد − والاس نوشت: «او [جانسون] می گوید حزب [محافظه کار] او 'فکر می کند همه چیز رقت انگیز است و کووید راه منصفانه برخورد طبیعت با افراد مسن است – و من کاملاً مطمئن نیستم که با آنها مخالف باشم'.»
والنس خاطرنشان کرد که در آگوست ۲۰۲۰ در یادداشت دیگری از دفتر یادداشت روزانه پنج ماه قبل، جانسون طرفدار این بود که «افراد مسن‌تر سرنوشت خود را بپذیرند و به جوانان اجازه دهند به زندگی خود ادامه دهند.»
والنس در مورد جلسه دسامبر ۲۰۲۰ کابینه در خیابان داونینگ نوشت: «رئیس مجلس عوام [مارک اسپنسر] می گوید: 'فکر می‌کنم باید اجازه دهیم تا افراد مسن آن را بگیرند و از دیگران محافظت کنیم'. نخست وزیر [نخست وزیر جانسون] می گوید: 'بسیاری از اعضای مجلس پشتیبان من به آن فکر می کنند و من باید بگویم که با آنها موافقم'.»
در پیام واتس اپ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۰ به کین، هفته‌ها قبل از اینکه جانسون مجبور شود با قرنطینه دوم در انگلیس موافقت کند که هرگز نمی‌خواست، نخست‌وزیر با سنگدلی نوشت: «باید بگویم که از برخی از داده‌های مربوط به مرگ و میر کودکان قدری متاثر شدم. میانگین سنی تلفات ناشی از کووید برای مردان ۸۱-۸۲ سال و برای زنان ۸۵ سال است. که بالاتر از امید به زندگی است. پس کووید بگیر و بیشتر زندگی کن.»
هنگامی که کاین درباره پیامدهای سیاسی این اظهار نظر پرسید، جانسون پاسخ داد: «این نشان می دهد که ما به دنبال یک قرنطینه سراسری نیستیم.»
در پایان اکتبر ۲۰۲۰ همین ماه بود که جانسون نظر زبانزد خود را که توسط چندین نفر در خیابان داونینگ شنیده شد به زبان آورد: «دیگر هیچ خبری از قرنطینه های لعنتی نیست. بگذار اجساد روی هم تلنبار شوند!» دومین قرنطینه ملی شش روز بعد در ۵ نوامبر آغاز شد.
جانسون از هزینه‌های انسانی وحشتناک سیاست شیوع ویروس که برای باز نگه داشتن اقتصاد و جریان یافتن سود طراحی شده بود کاملاً آگاه بود. دفتر یادداشت مارس ۲۰۲۰ عمران شافی، منشی خصوصی سابق او، اظهاریه ای را به جانسون نسبت داد: «ما بیمار را می کشیم تا تومور را درمان کنیم. تعداد زیادی از مردم [که به معنای تعداد زیادی از مردم است] خواهند مرد، چرا ما اقتصاد را برای افرادی که به هر حال به زودی خواهند مرد، نابود می کنیم.» شفیع گفت می داند که جانسون این اظهاریه را در دیدار با صدراعظم وقت و نخست وزیر کنونی، ریشی سوناک بیان کرده است.
بررسی همچنین مطلع شد که دومینیک کامینگز، مشاور ویژه جانسون، تنها چهار روز قبل از شروع اولین قرنطینه، پیامی به کاین نوشت که فاش میکرد که جانسون همچنان مخالف است − علیرغم شواهد علمی شناخته شده برای خیابان داونینگ مبنی بر اینکه یک قرنطینه ملی حداقل ۱۰ روز زودتر باید بود اعمال میشد − اقدامی که می توانست جان هزاران نفر را نجات دهد. در ۱۹ مارس ۲۰۲۰، کامینگز به کین پیام داد و گفت، جانسون «به حال و هوای فیلم آرواره بازگشته است.»
کاین در پاسخ به سوالی که توسط کمیته بررسی پرسیده شد این به چه معناست، گفت که این اشاره به فیلم آرواره ها است. «نخست‌وزیر در آن زمان به شهردار در فیلم آرواره ها اشاره میکرد که می‌خواست ساحل را باز نگه دارد،» تا با وجود حملات و مرگ‌های متعدد کوسه‌ها به اقتصاد آسیبی وارد نشود. کاین اضافه کرد: «او [جانسون] به نوعی گفت، می‌دانی که آسیب‌های بیشتری در راه است. در تمام مدت حق با شهردار بود که ساحل را باز نگه داشت، زیرا این امر باعث آسیب طولانی مدت به جامعه می شد.»
کامینگز به کمیته بررسی گفت که در آستانه برقراری قرنطینه ملی اساساً هیچ برنامه‌ای برای محافظت از آسیب‌پذیرترین افراد وجود نداشت: «من می‌توانم بگویم که کل این سؤال تقریباً به طور بسیار بدی توسط کل سیستم برنامه‌ریزی نادیده گرفته شد... دفتر کابینه اساساً سعی میکرد از ایجاد یک طرح محافظت توسط ما ممانعت به عمل آورد.»
کامینگز که در دسامبر ۲۰۲۰ توسط جانسون برکنار شد، گفت که او نیز طرفدار قرنطینه نبود و در عوض خواهان کنترل های مرزی سخت‌تر و آزمایش‌های بیشتر به عنوان گزینه «بسیار بهتر» برای نجات جان انسان ها و حفاظت از اقتصاد بود.
افشاگری‌ها هر کلمه ای را که در آن زمان در وب‌سایت جهانی سوسیالیستی (WSWS) و توسط دانشمندان اصولگرا و متخصصان پزشکی درباره جنایتی که دولت از طریق مدیریت بیماری جهان گیر کووید ۱۹ بر علیه مردم مرتکب شد را تأیید می‌کند. در فوریه ۲۰۲۱، در رویدادی که توسط ستون چشم انداز WSWS مورد تاکید قرار گرفت اما توسط رسانه ها تا حد زیادی نادیده گرفته شد، مجله پزشکی بریتانیا به درستی واکنش بریتانیا را به عنوان «قتل اجتماعی» توصیف کرد.
سیاست‌های به نژادی که جانسون و همکارانشان از آن حمایت می‌کردند، مبتنی بر منطق طبقاتی بی‌رحمانه بود که هزاران زندگی عمدتاً سالخورده، عمدتاً زندگی طبقه کارگر، قیمتی بود که ارزش باز نگه داشتن کسب‌وکارها و کسب درآمد برای سهامداران ثروتمندشان، و پایان دادن هرچه سریعتر ممکن به پرداخت های کارگران از کار برکنار شده را داشت.
در واقع، برای هر مستمری بگیری که فوت میکرد، در هزینه‌های بازنشستگی دولتی و سایر هزینه‌های مورد نیاز برای حفظ سلامت افراد تا دوران پیری صرفه‌جویی میشد. کمتر از یک سال پس از اجرای اولین قرنطینه − در حالی که دولت به خوبی در راه اعلام پایان بیماری جهان گیر است − ارقام پیش بینی منتشر شده توسط ناظر مالی دفتر مسئولیت بودجه (OBR) نشان می دهد که مبلغی که دولت باید برای حقوق بازنشستگی دولتی تا سال ۲۰۲۲ هزینه کند به میزان ۱.۵ میلیارد پوند کاهش می یابد.
عزم محافظه‌کاران برای پایان دادن به قرنطینه‌ها و محافظت از سود شرکت‌ها − هدفی که کاملاً توسط اپوزیسیون حزب کارگر حمایت شد − الهام‌بخش طرح «برای کمک کردن بیرون غذا بخورید» صدراعظم سوناک بود که در تابستان ۲۰۲۰ به اجرا درآمد و از غذا و نوشیدنی با تخفیف جهت تشویق مردم برای رفتن به بارها، رستوران ها، میخانه ها و کافه ها استفاده شد. در یک تبادل واتساپ مشاهده شده توسط کمیته بررسی، این امر باعث شد که پروفسور دیم آنجلا مک‌لین، مشاور علمی دولت، از سوناک به عنوان « صدراعظم پزشک مرگ یاد کند.
چنین بی‌تفاوتی بی‌رحمانه‌ای در قبال مرگ‌های دسته‌جمعی در سطح بین‌المللی توسط طبقه حاکمه، صرف نظر از رنگ سیاسی اسمی دولت ملی، به اشتراک گذاشته شد. زمانی که اقتصاد بریتانیا پس از اولین قرنطینه باز میشد، سایمون کیس، بلندپایه‌ترین مقام رسمی دولت به همکارانش گفت: جانسون در «'حال و هوای بگذارید شایع شود' بود، برای اینکه [زیرا] بریتانیا رقت‌انگیز است، و نیاز به دوش آب سرد دارد»، همراه با هشدار کیس که، «این امر در خطر تبدیل شدن به سطح دیوانه وار و خطرناک ترامپ/بولسونارو است.»
بین خودشان، دولت های دونالد ترامپ و جانشین او جو بایدن، زائر بولسونارو و جانشین او لولا، و جانسون و سوناک، تا به امروز بر مرگ بیش از ۲.۵ میلیون نفر نظارت داشته اند.