بعدازظهر جمعه، زهران ممدانی، شهردار منتخب نیویورک، با رئیس جمهور دونالد ترامپ، در کاخ سفید دیدار کرد، این دیدار با یک نشست رسانهای ۳۰ دقیقهای در دفتر بیضی شکل کاخ سفید دنبال شد. این رویداد، نمایشی چندشآور از ابراز محبت بود که طی آن، ممدانی، عضو سوسیالیستهای دموکرات آمریکا (DSA)، «مشارکت» و تعهد خود « برای همکاری» با ترامپ فاشیست را اعلام کرد.
لازم است که تبادلات صورت گرفته در حافظه ها حفظ شود، چونکه این رویدادها باید برای کارگران و جوانانی که در معرض فرآیند رادیکالیزه شدن سیاسی هستند تجربه ای سرنوشتساز باشند.
ترامپ با تبریک به ممدانی برای پیروزی انتخاباتیاش آغاز کرد و اطهار کرد: «هراندازه عملکرد او بهتر باشد، من خوشحالتر خواهم بود» و «هیچ تفاوتی میان احزاب وجود ندارد.» او افزود: «ما به [ممدانی] کمک خواهیم کرد تا رویای همه را محقق کند.» ممدانی نیز به همین منوال پاسخ داد، و این دیدار را «ثمربخش» و «متمرکز بر مکانی که مورد تحسین و علاقه مشترک ماست، یعنی شهر نیویورک توصیف کرد.»
هر دو گفتند که دیدار پیش از نشست رسانه ای آنها بر موضوع «استطاعت مالی» متمرکز بوده است و ممدانی اظهار داشت که با ترامپ برای رسیدگی به بحران هزینههای زندگی همکاری خواهد کرد. ممدانی گفت: «من مشتاقانه منتظرم تا در مشارکت با رئیس جمهور، خواستههای نیویورکیها را محقق کنم.» بعداً، او این همکاری احتمالی را با برنامه نیودیل فرانکلین روزولت مقایسه کرد.
این دولتی است که در حال حمله بیوقفه به طبقه کارگر است: کاهش یارانههای غذایی، تهدید تأمین اجتماعی و بیمه بهداشتی سالمندان، نابودی آموزش عمومی، راهاندازی جنگ علیه بهداشت عمومی و بزرگترین انتقال ثروت از طبقه کارگر به الیگارشی در تاریخ آمریکا.
در مورد حمله به مهاجران، در حالی که ترامپ از دستگیری وحشیانه کارگران در یورش های خشونتآمیز در سراسر کشور دفاع میکرد، ممدانی ساکت ایستاده بود. ترامپ گفت ممدانی هم همین را میخواهد. «او میخواهد نیویورک امنی داشته باشد... اگر افرادی وحشتناک وجود دارند، ما میخواهیم آنها را بیرون کنیم... او بیشتر از من میخواهد آنها را بیرون کند.»
ممدانی ادعای فاشیستی ترامپ مبنی بر اینکه مهاجران «افراد وحشتناکی» هستند را رد نکرد و استقرار غیرقانونی گارد مرزی در شارلوت یا سایر شهرها را به چالش نکشید. وقتی درباره انتقادات گذشتهاش از پلیس اداره مهاجرت و گمرک به عنوان یک «سازمان خارج از کنترل» پرسیده شد، ممدانی چیزی درباره «اجازه دادن به دولت شهر نیویورک برای همکاری با دولت فدرال» زمزمه کرد و افزود که او و ترامپ «درباره پلیس اداره مهاجرت و گمرک و شهر نیویورک گفتگو کرده اند.»
در مورد پلیس، ترامپ از ممدانی به خاطر «حفظ کمیسر عالی پلیس» تمجید کرد — اشارهای به جسیکا تیش، فرزند خانواده میلیاردر تیش که ارتباط نزدیکی با خانواده ترامپ دارد. تیش به خاطر تحمیل یک رژیم گسترده نظارتی و اعلام اینکه هرگونه انتقاد از جنگ غزه یهودستیزی محسوب می شود، شهرت بدی دارد. ممدانی با تکان دادن سر موافقت کرد، و در عین حال وعده داد تعداد ماموران پلیس را حفظ کند و «کار را برای پلیس آسانتر کند تا روی وظایف پلیسی خود تمرکز کنند.»
در مورد خودِ نسلکشی، که عامل مهمی در حمایت از او در انتخابات بود، ممدانی از اقدامات دولت برای تسهیل اشغال و الحاق غزه توسط اسرائیل تحت چارچوب یک آتشبس جعلی حمایت کرد: ممدانی گفت: «دغدغه نیویورکیها [این است] که دلارهای مالیاتی ما به نیویورکیها برسد.» او افزود که «از تمامی تلاشها برای برقراری صلح قدردانی میکند.» در پایان نشست رسانه ای، ممدانی عزم خود را برای «ریشهکن کردن یهودستیزی» اعلام کرد — و به این دروغ که مخالفت با نسلکشی یهود ستیزی است، مشروعیت بخشید.
ممدانی تمام تلاش خود را کرد تا از هرگونه انتقاد حتی ملایم از ترامپ اجتناب کند. وقتی از او درباره اظهارات گذشتهاش که ترامپ را فاشیست خوانده بود، پرسیده شد، ممدانی طفره رفت. «ما درباره مواضع و دیدگاههایمان بسیار شفاف هستیم... چیزی که من واقعاً در مورد رئیس جمهور میپسندم این است که دیداری که داشتیم نه بر مسائل مورد اختلاف، بلکه بر هدف مشترکی که داریم متمرکز بود.»
در مقطعی، یک خبرنگار مستقیماً از ممدانی درباره اظهارات قبلیاش که ترامپ را فاشیست خوانده بود پرسید. ممدانی پس از لحظاتی سرگردان برای پاسخ، اجازه داد ترامپ به جای او جواب دهد: «اشکالی ندارد، میتوانی همین را بگویی. آسانتر از توضیح دادنش است. من مخالفتی ندارم.» سپس ترامپ بازوی ممدانی را نوازش کرد، و ممدانی لبخند زد. بدین ترتیب، این دو نفر مشترکا توافق کردند که ترامپ یک فاشیست است، اما این امر مانعی برای شکوفایی «همکاری» آنها نخواهد بود.
وقتی از ممدانی در مورد قطعنامه مجلس نمایندگان در محکومیت سوسیالیسم — که تنها چند ساعت قبل از دیدار او با ترامپ با حمایت هر دو حزب، از جمله رأی حکیم جفریز و سایر اعضای رهبری حزب دموکرات تصویب شد — پرسیده شد، او با بی اعتنایی پاسخ داد، و گفت: «من خیلی به قطعنامهها توجه نمیکنم.» او با تاکید بر اینکه «من یک سوسیالیست دموکرات هستم»، بلافاصله افزود که اگرچه «ممکن است اختلافاتی در مورد ایدئولوژی وجود داشته باشد... نقطه توافق، کاری است که باید انجام شود تا نیویورک قابل استطاعت باشد.»
و چنین گفت ممدانی.
دیدار ممدانی و ترامپ در بحبوحه بحرانی سیاسی در حال تشدید برگزار شد که دولت ترامپ با آن مواجه است، از جمله اختلافات عمیق در درون حزب جمهوریخواه بر سر ارتباط شخصی ترامپ در رسوایی اپستین. ترامپ همچنین با مخالفتهای مردمی فزایندهای روبرو است. در کارولینای شمالی، دهها هزار دانشآموز در دفاع از خانوادههای مهاجر، در اعتصابها و غیبت های دسته جمعی شرکت کردهاند. تنها یک ماه قبل، میلیونها نفر در تظاهرات «نه به پادشاهان» علیه دیکتاتوری و فاشیسم شرکت کردند.
پاسخ دولت به این بحران رو به رشد، تشدید سرکوب در داخل و جنگ افروزی در خارج بوده است. یک روز قبل از سفر ممدانی، ترامپ علناً شش قانونگذار دموکرات را بهخاطر انتشار ویدئویی مبنی بر اینکه نیروهای نظامی موظف به عدم اجرای دستورات غیرقانونی هستند، به «رفتار فتنهانگیزانه» که «مجازات آن اعدام است» متهم کرد.
مقامات سابق نظامی و اطلاعاتی نیز در میان کسانی هستند که مورد هدف قرار گرفتهاند — نشانهای بر اینکه در میان این قشرها، افرادی از نقشههای ترامپ برای اقدامات مجرمانه—از جمله استقرار نظامی در سراسر ایالات متحده—آگاه هستند. ممدانی حتی به این تهدیدات اشارهای نکرد، چه برسد به اینکه آنها را محکوم کند.
این دیدار تنها میتوانست به نفع ترامپ باشد و به دولتی که عمیقاً بیاعتبار شده و تحت فشار است مشروعیت ببخشد. این دیدار باید در زمینه تصمیم دو هفته پیش حزب دموکرات برای پایان دادن به تعطیلی دولت طبق شرایط ترامپ و نجات دولت او در نظر گرفته شود.
از دیدگاه DSA و کل شبه چپها، که با منافع طبقاتی و عملگرایی بیحد و حصر هدایت میشوند، هیچ عملی، هر چقدر هم نفرتانگیز، وجود ندارد که قابل توجیه نباشد. در پاسخ به بیانیهای از فاکس نیوز مبنی بر اینکه این دیدار یک «رویارویی با سوسیالیسم» بوده است، عصر جمعه DSA نوشت، «سوسیالیسم پیروز شد!» ستایش ممدانی از دیکتاتور جاهطلب به عنوان نوعی مانور تاکتیکی استادانه ارائه میشود که گویا ترامپ را به سمت سیاست اصلاحات اجتماعی جلب می کند.
چه فریبی! خضوع ممدانی در برابر ترامپ، به سردرگمی هوادارانش دامن میزند و همان رادیکالیسمی را تضعیف میکند که او را به قدرت رساند. در مورد خود ممدانی، هرچند اکنون از ستایشهای «ترامپ صادق و درستکار» غرقِ لذت است، به زودی در خواهد یافت که اگر کاملاً مطابق میل او رفتار نکند، دوباره هدف اتهامات شدید و تهدیدهای خشونتآمیز قرار خواهد گرفت.
با وجود تمامی پوسیدگی این وضعیت، هیچ چیز غیرمنتظرهای درباره آن وجود ندارد. پیش از انتخابات، وبسایت جهانی سوسیالیستی نوشت که «اگر ممدانی برنده شود، او در جریان مبارزات انتخاباتی خود نشان داده است که تفاوت بسیار کمی بین شهرداری به ریاست خودش و شهرداری به ریاست کومو وجود خواهد داشت.» در کمتر از یک ماه، ممدانی ثابت کرده است که، این ارزیابی، برآورد دست کمی بوده است.
اما، مسئله صرفاً ممدانی به عنوان یک فرد نیست، بلکه به یک چشم انداز سیاسی مشخص مربوط می شود. چشم اندازی که توسط DSA، مجله ژاکوبین و کل شبه چپها، در ایالات متحده و در سطح بینالمللی ترویج میشود، چشم اندازی که به دنبال اعمال تغییر از درون نهادهای دولتی است. این تجربه چند بار باید تکرار شود؟ سیریزا در یونان، پودموس در اسپانیا، ملانشون در فرانسه، برنی سندرز و الکساندریا اوکازیو-کورتز در ایالات متحده. و حالا ممدانی.
از منظر طبقاتی، اعلام «هدف مشترک» ممدانی با ترامپ، بیانگر آن است که طبقه متوسط رو به بالایی که DSA سخنگوی آن است خود را با الیگارشیای همسو میکند که ترامپ برای آن حکومت میکند. این نیروها بیشتر از انقلاب اجتماعی هراس دارند تا از فاشیسم، و تنها به دلسردی و سردرگمی دامن میزنند و بهطور فزایندهای به عنوان تکیهگاه حیاتی حاکمیت سرمایهداری عمل میکنند.
همهٔ کسانی که از ممدانی حمایت کرده اند و با نسلکشی غزه، حمله به مهاجران و یورش به طبقه کارگر مخالفند، باید این تحولات را با جدیت و واقعبینی ارزیابی کنند. مبارزه برای سوسیالیسم و مخالفت با الیگارشی از طریق چنین نیروهایی تحقق نخواهد یافت، بلکه در مبارزه بیوقفه علیه آنها محقق خواهد شد.
همهٔ کسانی که سوسیالیسم را جدی میگیرند، و متعهد به مبارزه با فاشیسم و دفاع از منافع طبقهٔ کارگر و بقای بشریت هستند، باید نتیجه گیری کنند که نیاز به ساختن یک جنبش انقلابی واقعی، یعنی حزب برابری سوسیالیستی است.»
به حزب برابری سوسیالیستی بپیوندید.