2019’un ilk haftaları, uluslararası sınıf mücadelesinde yaşanan çarpıcı bir yükseliş ile damgalandı. Dünyanın hemen hemen her bölgesinde işçi grevleri ve protestoları patlak vermiş durumda. Sınıf mücadelesinin onlarca yıl sendikalar eliyle bastırılmasından sonra, dünya politikasının uyanan devi, işçi sınıfı, ayağa kalkmaya başlıyor.

Kuzey Amerika

• Pazartesi günü, Colorado, Denver’daki 5.600 öğretmen, son çeyrek yüzyılda ilk kez greve çıktı. Öğretmenlerin temel sorunu, ABD’deki en pahalı kentlerden birinde yaşayıp çalışmayı karşılayabilmek için maaşlarında kayda değer artışlar elde etmek.
• Kaliforniya, Oakland’da iki yıldır toplu sözleşmesiz çalışan öğretmenler, ezici çoğunlukla, hemen önümüzdeki hafta greve çıkma lehine oy verdiler. Sendikalarına başkaldırıp fiili eyleme giderek süregiden öğretmen grevleri dalgasını tetiklemiş olan Batı Virginia öğretmenleri, eyalet meclisinde bulunan özelleştirme yanlısı yasaya karşı greve ya da işyeri eylemine onay verdiler.
• Geçtiğimiz ay Meksika, Matamoros’ta on binlerce işçinin sendikalarına meydan okuyarak iş bırakmasıyla başlayan maquiladora (serbest bölge) işçilerinin grev hareketi, ABD-Meksika sınırı boyunca yayılıyor. Komşu Reynosa’daki 45 fabrikada çalışan 8.000 dolayında işçi, Matamoros’taki kardeşlerinin kazandığı gibi yüzde 20 maaş zammı ve 1.700 dolar ikramiye talep ediyor.

Avrupa

• Belçika’da bu akşam [12 Şubat] saat 10’da ülke çapında 24 saatlik bir grev başlayacak. Grev posta işçilerini, öğretmenleri, çöp toplama işçilerini ve hastane çalışanlarını kapsayacak. Havaalanı işçileri de greve çıkacak. Brüksel Güney Charleroi Havaalanı tamamen kapanacak. Brussels Airlines 200 uçuşu iptal etti ve 16.000 yolcu için uçakları, Fransa’nın kuzeyindeki Lille dahil başka havaalanlarına yönlendirdi. Ulusal demiryolu ağında, en az sayıda tren çalışacak.
• Sarı yelekli protestocular, Cumartesi günü, Macron hükümetinin kısa süre önce Ulusal Meclis’ten geçen ve polise tek taraflı olarak protestoları yasaklama izni veren “holigan karşıtı” yasasına meydan okuyarak, toplumsal eşitsizliğe karşı Fransa genelinde 13. haftalık kitlesel protestolarını düzenlediler.

Asya ve Okyanusya

• Çarşamba günü, Hindistan’ın kuzeyindeki Uttar Pradeş eyaletinde 200.000’den fazla kamu emekçisi, eski emeklilik planlarının geri getirilmesini talep etmek için iş bıraktı. Grevi koordine eden sendikalar grubu, bugünün iş bırakma eyleminin sonu günü olacağını duyurdu. Bu grev, Modi hükümetinin politikalarına karşı Hindistan genelinde on milyonlarca işçinin katıldığı iki günlük bir genel grevin ve Tamil Nadu eyaletindeki öğretmenlerin ve kamu çalışanlarının kitlesel bir iş bırakma eyleminin ardından gerçekleşiyor.
• Tayvan’da 700 dolayında China Airlines pilotu Cuma gününden beri grevde. Grev, Taipei’den Hong Kong’a, Bangkok’a, Los Angeles’a, Manila’ya ve Tokyo’ya tarifeli uçuşlar dahil en az 60 uçuşun iptal edilmesine neden oldu. Pilotlar, diğerler taleplerinin yanı sıra, sekiz saatten uzun süren uçuşlara yardımcı pilot eklenmesini ve bir yılsonu ikramiyesi istiyorlar.
• Salı günü, Yeni Zelanda’da yaklaşık 1.700 asistan doktor, çalışma koşullarına yönelik aralıksız saldırılara karşı koymak için bir ay içinde üçüncü kez 48 saat greve gittiler. Bu saldırılar, vardiyaları 16 saatin üstüne çıkartırken, art arda çalışabilecekleri gün sayısını 12’ye çıkarılması taleplerini içeriyor. Doktorlara, enflasyon oranının üstünde bir ücret zammı için 12 saatlik bir protesto grevine katılan 1.000 kadar ebe de dahil oldu.

Arfika

• Güney Afrika’da Sibanye-Stillwater’ın altın madeninde çalışan Maden ve İnşaat İşçileri Birliği Sendikası üyesi on beş bin işçi, ayda 72 dolarlık maaş zammı talebiyle Kasım ayından beri grevde. Grevin 11. haftasından sonra, altın madencilerine, Sibanye-Stillwater’ın platinyum madenlerinde çalışan meslektaşları da katıldılar.
• Zimbabve’de 80.000 dolayında öğretmen geçtiğimiz haftadan beri grevdeydi. Pazartesi günü, Zimbabve Öğretmenler Sendikası ve Zimbabve İlerici Öğretmenler Sendikası, hükümet öğretmenlerin taleplerini karşılamayı reddetmiş olmasına rağmen (buna, enflasyon oranındaki maaş artışları da dahil), mücadeleyi bitirme talimatı verdi.

Bu başlangıç adımları, güçlü bir enternasyonalizm doğrulamasıdır. Farklı farklı ülkelerdeki işçiler, mücadelelerinin derinlemesine bağlantılı olduğunu anlamaya başlıyorlar. Taleplerde giderek artan bir ortaklık söz konusu ve işçi mücadelelerini, durmadan büyüyen toplumsal eşitsizlik harekete geçiriyor.

Geçtiğimiz ay, Matamoros işçileri, ABD sınırına yürüdüler ve Amerikalı kardeşlerini “uyanmaya” çağırdılar. Onların çoğu, ABD’deki, Kanada’daki ve dünya genelindeki işçileri sömüren aynı otomotiv parçası şirketleri için çalışıyor. Matamoros işçileri, ABD’deki, Kanada’daki, Avrupa’daki ve başka yerlerdeki işçiler tarafından montajlanacak parçaları üretiyor.

ABD’deki öğretmen grevleri dalgası, Amerikalı işçilerin gerçekten de uyanmaya başladığını göstermektedir. Bu ay, ABD Çalışma İstatistikleri Bürosu, 2018’de greve katılan işçi sayısının 32 yılın en üst seviyesine ulaştığını bildirdi.

Lev Troçki’nin, 1930’da, dünya kapitalist sisteminin krizinin erken bir aşamasında belirttiği gibi, sosyalist devrimin ulusal bir aşamada tamamlanması mümkün değildir: “Sosyalist devrim ulusal alanda başlar, uluslararası arenada gelişir ve dünya sahnesinde tamamlanır.”

Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi’nin (DEUK) daha 1988’de açıklamış olduğu gibi, günümüzde sınıf mücadelesi sadece içerik olarak değil ama biçim olarak da uluslararasıdır.

DEUK, ayrıca, sınıf mücadelesinin canlanmasının eski bürokratik ve ulusalcı işçi örgütlerine karşı bir başkaldırı biçimini alacağını vurgulamıştı. Bu da, tabanın sendikalardan bağımsız ve onlara karşı bir şekilde gerçekleşen başkaldırıları biçimini alan giderek artan sayıda mücadeleyle (ABD’deki öğretmenlerin grevleri ve Meksika’daki maquiladora işçilerinin patlayıcı mücadelesi dahil) doğrulanıyor.

Bu nesnel süreç, General Motors’un fabrikaları kapatmasına karşı 9 Şubat’ta Detroit’te WSWS Otomotiv İşçileri Bülteni ve Taban Komiteleri Güç Birliği Yürütme Komitesi tarafından örgütlenen gösteride bilinçli ifadesini buldu.

Gösteri, Meksika, Matamoros’taki otomotiv parçası işçilerinin, Sri Lanka’daki çay plantasyonu işçilerinin, Hindistan’da komplo kurulmuş olan Maruti Suzuki otomotiv işçilerinin ve Türkiye’deki metal işçilerinin temsilcilerinden destek mesajları aldı.

Meksika, Matamoros’taki grevci işçiler, yürüyüşe gönderdikleri videoda, şu mesajı verdiler: “Toplu işten çıkarmalara karşı mücadelelerinde Michigan, Detroit’teki dostlarımızla dayanışmaya! Matamoros işçileri, Michigan işçileri ile birleşiyor!”

Dünyanın farklı bölgelerinden bu işçiler, Amerikalı ve Kanadalı işçiler ile ortak çıkarları paylaştıklarının ve dünya kapitalizminin merkezi olan ABD’de gelişen sınıf mücadelesinin dünyanın dört bir yanındaki işçiler için öneminin farkındalar.

Bununla birlikte, işçiler, hala, herhangi bir ülkede, yapısal uluslararası birlik arayışlarına yanıt veren kitlesel bir örgütün ya da kitlesel bir partinin var olmadığı acı gerçeğiyle karşı karşıyalar. Her ülkede ulusalcı bir programa dayanan ve işçilerin gereksinimlerini “kendi” şirket seçkinlerinin ve rüşvetçi hükümet yetkililerinin taleplerine tabi kılan sendikalar ve sosyal demokrat partiler bütünüyle çürümüştür.

İşçileri işleri ve yaşam standartlarını savunmak üzere mücadele etmek için sendikalardan bağımsız fabrika ve mahalle komiteleri kurmaya çağıran Cumartesi günkü protesto, sendikaların kabul ettirmeye çalıştığı milliyetçiliğin tersine, işçi sınıfının uluslararası birliğine ve devrimci sosyalist bir programa dayanıyordu.

Uluslararası işçi sınıfı mücadelesine bilinçli ifadesini veren ve onu geliştirmek için mücadele eden tek örgüt, DEUK ve onun ulusal şubeleri olan Sosyalist Eşitlik Partileridir.

Cumartesi günkü eylem, WSWS’nin 2009 yılının başında yaptığı şu çözümlemenin bir kanıtıydı: “Uluslararası Komite’nin teorik ve siyasi çalışması, her zamankinden daha dolaysız bir şekilde, işçi sınıfının nesnel hareketi ile kesişiyor. DEUK’un son derece önemli pratik devrimci faaliyeti, devrimci sınıf mücadelesinin gelişmesinde ve sonuçlanmasında asli bir etmen haline geliyor.”

İşçi sınıfının birleşmesi ve kurtulması yolunda merkezi görev, sosyalist devrimin dünya partisi olarak DEUK’un inşa edilmesidir. Sınıf bilinçli işçilerin ve gençlerin kendilerini adamaları gereken görev budur.