மொழிபெயர்ப்பின் மூலக் கட்டுரையை இங்கே காணலாம்

ஜேர்மனிய கூட்டாட்சி மாநிலங்களான ரைன்லாண்ட்-பலட்டினட் (Rhineland-Palatinate) மற்றும் வடக்கு ரைன்-வெஸ்ட்பாலியா (North Rhine-Westphalia), அண்டை நாடான பெல்ஜியம் மற்றும் நெதர்லாந்து ஆகிய நாடுகளில் ஏற்பட்ட வெள்ள பேரழிவு 200 க்கும் மேற்பட்ட மக்களின் உயிரை காவுகொண்டதோடு, பல்லாயிரக்கணக்கான மக்களின் வாழ்வாதாரங்களை அழித்துள்ளது. கடந்த வாரம், உலக சோசலிச வலைத் தளத்தின் நிருபர்கள் குழு பேரழிவு பகுதிக்கு விஜயம் செய்து, பாதிக்கப்பட்டவர்களுடன் பேசி பேரழிவின் நிலைமையை மதிப்பிட்டது.

ரைன்லாண்ட்-பலட்டினேட்டின் வடக்கே உள்ள ஆஹ்ர்வைலர் மாவட்டம், மிகவும் பாதிக்கப்பட்டுள்ள பகுதிகளில் ஒன்றாகும். அங்கு மட்டும் குறைந்தது 128 பேர் இறந்துள்ளனர், இன்னும் 150 பேர்களை காணவில்லை. சில இடங்களில் வீடுகள், பாலங்கள் மற்றும் சாலைகள் அழிக்கப்பட்டுள்ளன. ஒரு வாரத்திற்கும் மேலாகியும், பல கிராமங்கள் இன்னும் சூடான நீரும் மின்சாரமும் இல்லாமல் உள்ளன. மொபைல் போன் நெட்வொர்க்கும் இன்னும் சில இடங்களில் வேலை செய்ய தொடங்கவில்லை.

பல தொண்டர்கள் மண் மற்றும் குப்பைகளிலிருந்து வீடுகளையும் சாலைகளையும் அகற்ற உதவுகையில், அரசாங்க உதவி மிகக் குறைவாக உள்ளது. அரசாங்கங்கள் மற்றும் பொறுப்பான அதிகாரிகளின் குற்றவியல் செயலற்ற தன்மையின் நேரடி விளைவாக அதிக இறப்பு எண்ணிக்கை உள்ளது என்பது இப்போது அறியப்படுகிறது. ஆரம்பத்திலேயே அவர்களுக்கு தகவல் கிடைத்திருந்தபோதிலும், மக்களை எச்சரிக்கவும், உயிரைக் காப்பாற்றவும் அவர்கள் எதுவும் செய்யவில்லை.

பல குடியிருப்பாளர்கள் தங்கள் கோபத்தை வெளிப்படுத்துகிறார்கள், துன்பகரமான நிகழ்வுகளைப் பற்றி பேசுகிறார்கள், அதே நேரத்தில் பொதுமக்களிடமிருந்து அவர்கள் பெற்ற மகத்தான ஒற்றுமை உணர்வை பற்றியும் தெரிவிக்கின்றனர்.

நெருங்கி வரும் வெள்ளத்தால் அவரும் அவரது மனைவியும் எவ்வாறு அதிர்ச்சியடைந்தார்கள் என்பதை வொல்ஃப்காங் விவரித்தார். “இங்கு தண்ணீர் நெருங்கி வருவதைக் கண்டதும், நான் அந்த நாயை என் கைகளில் எடுத்துக்கொண்டு, வீதியின் குறுக்கே உள்ள உணவகத்திற்கு விரைவாக செல்ல விரும்பினேன். நான் கதவுக்கு வெளியே சென்றபோது, தண்ணீர் ஏற்கனவே என் முழங்கால்கள் வரை இருந்தது, ஒரு அலை என்னை கிட்டத்தட்ட அடித்துச் சென்றது. பின்னர் நான் உடனடியாக என் மனைவியுடன் வீட்டிற்குள் சென்றேன், நாங்கள் கதவை மூட முயற்சித்தோம் - எங்களுக்கு எதுவும் தெரியாது. பெரிய மர குத்திகள் எல்லா ஜன்னல்களையும் உடைத்தன, 1.5 முதல் இரண்டு மீட்டர் உயரத்திற்கு இடையில் இங்கு தண்ணீர் விரைந்து வந்தது. நாங்கள் முதல் மாடிக்கு தப்பி செல்ல வேண்டியிருந்தது.”

வால்போர்ஸ்ஹைமில் பல தசாப்தங்களாக தங்கும் விடுதி நடத்தி வரும் பெட்ரீனா கூறுகிறார்: “எங்களுக்கு எந்த முன்கூட்டிய எச்சரிக்கையும் கிடைக்கவில்லை. சைரன்கள் ஒலித்தபோது, அண்டை கிராமம் நீண்ட நேரத்திற்கு முன்னரே தண்ணீருக்கு அடியில் இருந்தது என்று அவர் கூறுகிறார். அவரும் அவருடைய அயலவர்களும் குடும்பத்தினரும் உடனடியாக மணல் மூட்டைகளைப் பெறுவதற்காக சொந்தமாக ஊருக்குச் சென்றனர். “ஆனால் மணல் எதுவும் மிச்சமில்லை. விளையாட்டு மைதானத்தில் உள்ள மண் பைகளில் இருந்து மணலைப் பெறுமாறு அவர்கள் எங்களிடம் சொன்னார்கள், ஆனால் அது ஏற்கனவே வெள்ளத்தில் மூழ்கியிருந்தது.” பின்னர் பெட்ரீனா, அவர்கள் ஏற்கனவே தண்ணீரில் இடுப்பு உயரத்தில் நிற்கும்போது, தங்களை நிரப்பிக்கொள்ளுமாறு வெற்று சாக்குகள் வழங்கப்பட்டன, என்று கூறினார்.

'நாங்கள் கதவுகளை பாதுகாப்பதற்கான ஒரு தற்காலிக வேலையைச் செய்தோம், கதவுகளுக்கு முன்னால் மேசைகளை தடுத்து வைத்தோம், எங்களால் முடிந்தவரை உள்ளே இருந்து தண்ணீரை வெளியேற்றினோம். ஒரு வீட்டு விருந்தினர் தனது காரை மிதக்காமல் தடுக்க வெளியே தண்ணீரில் பிடிக்க முயன்றார். அதிகாலை 1 மணி முதல், நாங்கள் ஜன்னலில் நின்று, தண்ணீர் தொடர்ந்து உயருமா என்று பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம். இதற்கிடையில், இணையம் போய்விட்டது, மின்சாரமும் நீர் விநியோகமும்கூட போய்விட்டது.”

தனது வீட்டையும் முழு பிராந்தியத்தையும் மீண்டும் கட்டியெழுப்பும் நோக்கில், பெட்ரீனா கூறுகிறார்: “இந்த சேதத்திற்கு அரசாங்கம் பணம் கொடுக்கும் என்று நான் நினைக்கவில்லை. வாக்குறுதியளிக்கப்பட்ட 'அவசர உதவி' எங்கே என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. நீங்கள் ஒரு மின்னஞ்சல் எழுத வேண்டும் என்று கருதப்படுகிறது, ஆனால் நெட்வொர்க்குகள் தடுக்கப்பட்டுள்ளன. அதைச் செய்ய, உங்களுக்கு வெளியில் யாராவது தெரிந்தவர்கள் இல்லையென்றால், நீங்கள் முற்றிலும் காணாமல் போய்விடுகிறீர்கள். இதற்கு எங்களுக்கு உதவ, மாநிலத்தில் இருந்தோ, எந்த அதிகாரிகளிடமிருந்தோ யாரும் இல்லை.”

'இது முன்கணிக்கப்பட்டிருக்கலாம் - பெல்ஜியத்தில், ஹாலந்தில், இங்கே, ஜேர்மனி முழுவதும் மழை பெய்யும்' என்று பெட்ரீனா குறிப்பிடுகிறார். 'இத்தகைய கனமழையால், அவர்கள் அதைக் கணக்கிட்டு வெளியேற்ற உத்தரவிட்டிருக்கலாம். ஆனால் அது நடக்கவில்லை, ஏனெனில் அரசாங்கம் பணத்தை சேமிக்க விரும்புகிறது: ஒரு வெளியேற்றத்திற்கு பணம் செலவாகிறது, நீங்கள் மக்களுக்கு வீடு மற்றும் உணவளிக்க வேண்டும். அவர்கள் செலவுகளுக்கு பயந்தார்கள், பின்னர் எதுவும் நடக்கவில்லை என்றால், அவர்கள் முட்டாள்தனமாக இருக்க விரும்பவில்லை.

'அதற்கு பதிலாக, எதுவும் செய்யப்படவில்லை, எந்த எச்சரிக்கையும் செல்லவில்லை. THW [பேரழிவு நிவாரண அமைப்பு (disaster relief agency)] இல்லை, இராணுவ சிப்பாய்கள் இல்லை - எதுவும் இங்கே வரவில்லை. வெள்ளம் ஏற்பட்ட முதல் சில நாட்களில், தன்னார்வலர்கள் மட்டுமே இங்கு இருந்தனர். விவசாயிகள் பேஸ்புக் வழியாக தங்களை ஒழுங்கமைத்து, பெரிய இயந்திரங்கள் மற்றும் லாரிகளுடன் இங்குள்ள அனைத்தையும் அகற்றினர். காவல்துறையினர் - பெரிதும் ஆயுதம் ஏந்தியவர்கள் - பாலத்தின் மீது நின்று தண்ணீர் வருவதையும் அது என்ன செய்கிறது என்பதையும் கவனித்தனர். அவர்கள் செய்ததெல்லாம் அவ்வளவுதான்; அவர்கள் ஒரு நிலத்தடி அறையையும் துப்பரவு செய்யவில்லை அல்லது எதையும் அகற்றவில்லை.'

வெளிப்படையாக, பெட்ரீனா கூறினார், “பணம் வேறு இடத்தில் முதலீடு செய்யப்படுகிறது, எடுத்துக்காட்டாக, இராணுவத்தை கட்டியெழுப்ப. ஆனால் எதுவும் பேரழிவு கட்டுப்பாட்டு நிர்வாகத்தில் முதலீடு செய்யப்பட்டதாகத் தெரியவில்லை, ஏனெனில் அது பிரயோசனமில்லை.”

WSWS நிருபர்கள் குழுவினர், உதவி செய்ய நாடு முழுவதிலுமிருந்து வந்த பல தன்னார்வலர்களிடமும் பேசினர்.

துரிங்கியாவிலிருந்து பயணித்த ஸ்டெஃபி கூறுகையில், 'நான் இங்கு வந்தேன், ஏனென்றால் நான் முழு சம்பவத்தால் நகர்த்தப்பட்டேன்', 'அதனால்தான் நான் காரை நிரப்பிக்கொண்டு நேராக வந்துவிட்டேன், ஞாயிற்றுக்கிழமை வரை உதவியாக இருப்பேன்.' Schwäbisch Hall இல் இருந்து வந்த ஆலின் மேலும் கூறினார், “நான் ஸ்ருட்கார்ட் பகுதியைச் சேர்ந்த ஒரு குழுவுடன் என்னை ஏற்பாடு செய்து ஒரே இரவில் இங்கு வந்தேன். தொலைக்காட்சியில் வந்த படங்களால் நான் உந்தப்பட்டேன். இங்குள்ள அனைவரும் தங்களால் முடிந்ததைச் செய்கிறார்கள்.”

'அந்த இடத்தின் வழியாக நான்கு மீட்டருக்கு சேற்று மண் அடித்துச் சென்றுள்ளது, இது எல்லாவற்றையும் அழித்துச் சென்றுள்ளது' என்று ரோசா தெரிவிக்கிறார். “நான் இதைப் போன்ற எதையும் பார்த்ததில்லை. இன்றும் பாதாள அறைகளில் 40 சென்டிமீட்டர் மண்ணும் அதற்கு மேல் 20 சென்டிமீட்டர் தண்ணீரும் உள்ளன. இங்குள்ளவர்களால் இதை தனியாக செய்ய முடியாது. உண்மையில், ஒவ்வொரு வீட்டிற்கும் பத்து உதவியாளர்கள் தேவைப்படுவார்கள். '

உதவிக்காக ஸ்வென் தனது மகன் போல் உடன் பெர்கிஷெஸ் லாண்டிலிருந்து பயணம் செய்தார். 'எல்லோரையும் அவ்வாறே செய்ய நான் அழைக்க முடியும்,' என்று அவர் கூறுகிறார். “இன்னும் எல்லா இடங்களிலும் உதவி தேவை. இது சோர்வாகவும் கடினமாகவும் இருக்கிறது, ஆனால் இங்குள்ள மக்களுக்கு இது அவசரமாக தேவைப்படுகிறது.'

'நாங்கள் அனைவரும் ஒன்றாக நின்று ஒருவருக்கொருவர் உதவுகிறோம் என்பதை இங்கே காணலாம்' என்று காய் கூறினார். 'இது மிகவும் முக்கியமானது, இந்த நாளிலும், வயதிலும் கூட, சுயநலம் மிகவும் புகழப்படுகிறது. நாங்கள் ஒற்றுமையை வெளிப்படுத்துகிறோம், அந்த வகையில் இங்கு என்ன நடக்கிறது என்பது மிகச் சிறந்தது.”

45 ஆண்டுகளாக ஒரு உணவகத்தை நடத்தி வரும் அல்வின் இவ்வாறு கூறுகிறார்: “எங்கள் சுற்றுப்புறத்தில் மட்டும் பதினொரு பேர் இறந்துள்ளனர். ஒரு மனிதர் நான்கு மணி நேரம் ஒரு மரத்தில் தொங்கிக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் கார்கள் ஏற்கனவே அவரைக் கடந்தபடி நீந்திக் கொண்டிருந்ததால் அவருக்கு யாரும் உதவ முடியவில்லை. எல்லாம் தண்ணீரால் அடித்துச் செல்லப்பட்டுக்கொண்டிருந்தது, நிச்சயமாக எங்கள் வாழ்வாதாரம், இருப்பு இப்போது அழிக்கப்பட்டுள்ளது.'

அதிகாரிகள் எடுத்த நடவடிக்கைகளில் திருப்தி அடைகிறீர்களா என்று கேட்டதற்கு, அல்வின் பதிலளித்தார்: “இல்லை, நிச்சயமாக இல்லை. எங்கள் மாவட்ட நிர்வாகி மற்றும் எங்கள் மேயரிடமிருந்து மிகக் குறைவு. அத்தகைய வெள்ளம் எதிர்பார்க்கப்பட்டால், எங்களுக்கு இன்னும் இரண்டு மணிநேரம் இருந்தது. எல்லோரும் தங்கள் வீட்டை விட்டு வெளியேற வேண்டும், அவர்களின் காரை பாதுகாப்பான இடங்களுக்கு கொண்டு செல்ல வேண்டும், அவர்களுடைய மதிப்புமிக்க பொருட்களை அவர்களுடன் எடுத்துச் செல்ல வேண்டும் என்று அவர்கள் சொல்லியிருக்கலாம். தண்ணீரை இனி தடுக்க முடியாது, ஆனால் ஏற்கனவே 125 பேர் இறந்துவிட்டார்கள் - அது நடக்க வேண்டியதில்லை. அது ஏற்கனவே பலவற்றில் ஒன்று மட்டுமே.”

இந்த பேரழிவு குடியிருப்பாளர்களை முற்றிலும் எதிர்பாராத விதமாக தாக்கியது என்பதையும் அல்வின் உறுதிப்படுத்தினார், ஆனால் அந்த நேரத்தில் அதிகாரிகள் நீண்ட காலமாக எச்சரிக்கப்பட்டிருந்தாலும்: “இல்லை, குடியிருப்பாளர்களுக்கு எந்த எச்சரிக்கையும் இல்லை. நாங்கள் இணையத்தில் நீர்மட்டங்களை சோதித்துப் பார்த்தோம், இது இப்போது மிகவும் அதிகமாக உள்ளது, நாங்கள் ஏதாவது செய்ய வேண்டும். சில மணி நேரம் கழித்து தீயணைப்பு படை வீட்டை விட்டு வெளியேறுமாறு எங்களை வற்புறுத்த முயன்றபோது, நாங்கள் அதற்கு எதிராக முடிவு செய்தோம். அதற்கு பதிலாக, நாங்கள் முதல் மாடிக்குச் சென்றோம், சிறிது நேரம் கழித்து வீட்டில் தண்ணீர் 1.95 மீட்டர் உயரத்தில் இருந்தது. நாங்கள் வெளியே சென்றிருந்தால், பலர் செய்ததைப் போலவே நாமும் மூழ்கி இருந்திருக்கலாம்.” தண்ணீர் மிக வேகமாக உயர்ந்தது, பலரும் சரியான நேரத்தில் ஒரு மலைக்கு வந்திருக்க மாட்டார்கள்.

அல்வின் மேலும் கூறினார், “மாவட்ட நிர்வாகத்தைப் பொறுத்தவரை நான் திருப்தியடையவில்லை. ஆனால் ஆரம்பத்தில் பலவற்றை சுத்தம் செய்ய உதவிய பல தன்னார்வலர்கள் எங்களிடம் இருந்தார்கள் - அது மிகவும் மதிப்பிற்குரியது.” இன்னும் என்னால் புரிந்துகொள்ள முடியாதது, 'விவசாயிகள் மீண்டும் வீட்டிற்குச் வேண்டும், புண்டேஸ்வேர் [ஆயுதப்படைகள்] மற்றும் THW இப்போது அதைத் தாங்களாகவே செய்வார்கள் என்றும் கூறப்பட்டது. மாவட்ட நிர்வாகத்திடமிருந்து எதுவும் வரவில்லை, அங்கு யாரும் காணப்படவில்லை.”

இவ்வளவு பேர் இறந்துவிட்டார்கள் என்பது மாநில அதிகாரிகளின் “மொத்த தோல்வியின்” விளைவாகும் என்று அல்வின் கூறினார்: “போதுமான அளவு 3D மாதிரிகள் உள்ளன, யாரும் இறந்துவிட மாட்டார்கள் என்பதைக் காட்டுகின்றன [நீங்கள் சரியான நேரத்தில் ஒரு மலையில் ஏறினால்]. ஆனால் யாருக்கும் தெரியாது, ஆனால், யாருக்கும் தெரியாமல், 'நீர் எவ்வளவு உயர்கிறது என்பதை நாங்கள் பார்க்கப் போகிறோம்' என்று சொன்னால், அது அலட்சியம், மிகவும் அலட்சியம். காப்பீட்டு நிறுவனங்களால் எல்லாவற்றையும் மூடிமறைக்க முடியாது என்று கருதுகிறேன். நிறைய பணம் நன்கொடை அளிக்கப்பட்டிருக்கிறது, ஆனால் சேதம் 50 பில்லியன் யூரோக்கள் வரை இருக்கமுடியும். எல்லாப் பணமும் எங்கிருந்து வரப் போகிறது?”

மத்திய அரசு வாக்குறுதியளித்த 200 மில்லியன் யூரோக்கள் “அவசர உதவி” யைப் பற்றி அல்வின் கேட்டார், “எத்தனை பேர் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர்? நிச்சயமாக, ஒவ்வொரு வீட்டிலும் 100,000, 200,000, 500,000 [யூரோக்கள்] வடிகாலின் கீழே உள்ளன. அது எவ்வாறு விநியோகிக்கப்பட வேண்டும், யார் அதை விநியோகிக்கிறார்கள்? நீங்கள் இப்போது இங்குள்ள பகுதியை தட்டையாக வைக்க முடியாது. ஒவ்வொரு இரண்டாவது வீடும் காலியாக இருந்தால் அல்லது இனி மீண்டும் கட்டப்படாவிட்டால், இது ஒரு பேய் நகரமாக இருக்கும். அவர்களில் ஒருவர் என்னிடம் கூறினார்: நாங்கள் ஜேர்மனியின் பாக்தாத். முற்றிலும் குண்டு வீசப்பட்டது, முற்றிலும் அழிக்கப்பட்டது. இங்கு எத்தனை பேர் இறந்துவிட்டார்கள்! ஜேர்மனியில் இதற்கு முன்பு ஒருபோதும் நடந்ததில்லை'.

“நிச்சயமாக இது தவிர்க்கப்பட்டிருக்கலாம்! எனது கருத்துப்படி, தீயணைப்பு படையினரும் காவல்துறையினரும் உடனடியாக வந்து அனைத்து மக்களையும் எச்சரித்திருக்க வேண்டும். ஐந்து மணியிலிருந்து அவர்கள் இங்கு வந்திருக்கலாம். நாங்கள் இங்கே யாரும் இறந்திருக்க மாட்டோம்.' என்றார்.

கொரோனா வைரஸ் நோய்தொற்றின் மத்தியிலும் சமூகப் பேரழிவிலிருந்து மக்களைப் பாதுகாக்க சமூக உள்கட்டமைப்பில் தேவையான செலவுகளை அது நிராகரித்துள்ள அதேவேளையில், இராணுவ கட்டமைப்பு திட்டங்களுக்கு நிதியளிப்பது இன்னும் மோசமான குற்றமாகும். ஜூலை 21 அன்று வெள்ளத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு மத்திய அரசு வாக்குறுதியளித்த 200 மில்லியன் யூரோக்கள் “அவசர உதவி” யை விட, நூறு மடங்கு அதிகமாக 20 பில்லியன் யூரோக்களை ஆயுததளவாட அமைப்புக்கு மத்திய அமைச்சரவை உறுதியளித்துள்ளது.