மொழிபெயர்ப்பின் மூலக் கட்டுரையை இங்கே காணலாம்

உலகளாவிய மேலாண்மை ஆலோசனை நிறுவனமான McKinsey & Company, அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியத்தின் முன்னணி சிந்தனைக் குழுமத்தில் ஒன்றான, அக்டோபர் 28 அன்று ஒரு புதிய 'உள்நோக்கு' கட்டுரையை ஒன்றை வெளியிட்டது, அதில் COVID-19 ஐ 'புதிய வழமையான” நிரந்தர அம்சமாக ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று அழைப்பு விடுத்துள்ளது. பெருநிறுவன மூலோபாயவாதிகள், SARS-CoV-2 பரவுவதைத் தடுப்பது சாத்தியம் என்பதற்கான விஞ்ஞான ஆதாரங்களை நிராகரித்து, உலகளாவிய ஒழிப்புக் கொள்கையை மிகவும் விலையுயர்ந்ததாகவும், எனவே வணிக நலன்களுடன் ஒத்துப்போகாததாகவும் நிராகரிக்கின்றனர். COVID-19 இலிருந்து வெகுஜன இறப்புகளை 'புதிய வழமையானதாக' சரிசெய்ய மெக்கின்சி சமூகத்திற்கு அழைப்பு விடுக்கிறது.

இந்த அறிக்கையானது, “தொற்றுநோய் முதல் பரவல் வரை: உலகம் எப்படி COVID-19 உடன் வாழ கற்றுக்கொள்ளலாம்” என்று தலைப்பிடப்பட்டுள்ளது. வெளியிடப்பட்ட நாளில், அமெரிக்காவில் 70,000 புதிய தொற்றுக்கள் மற்றும் 1,200 உறுதிப்படுத்தப்பட்ட இறப்புகள் உட்பட உலகளவில் 426,000 க்கும் மேற்பட்ட புதிய தொற்றுக்களும் குறைந்தது 7,100 இறப்புக்களும் இருந்தன. மொத்தத்தில், உலகம் கிட்டத்தட்ட 250 மில்லியன் அறியப்பட்ட நோயால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது, வெறும் 22 மாதங்களில் 15 மில்லியனுக்கும் அதிகமான உயிர்கள் கொடிய தொற்றுநோய்க்கு பலியாகி உள்ளன.

பாரியளவிலான இறப்பு புள்ளிவிவரங்கள் மெக்கின்சி அறிக்கையில் அரிதாகவே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அதன் ஐந்து ஆசிரியர்கள், 'பூஜ்ஜிய COVID-19' என்பது 'மிகவும் சாத்தியமற்றது' என்று பொய் கூறுகின்றனர். அது 'டெல்டா மாறுபாட்டின் மிகவும் பரவக்கூடிய தன்மையை' தீர்க்க முடியாத பிரச்சனையாக முன்வைக்கிறது, ஏனெனில் நோய் பரவுவதைத் தடுக்கத் தேவையான பொது-சுகாதார நடவடிக்கைகளின் செலவுகள் மிக அதிகமாக உள்ளது. எனவே, 'இங்கிலாந்து, அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பாவின் பெரும்பகுதி உட்பட பெரும்பாலான சமூகங்கள் கோவிட்-19 உடன் வாழக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்' என்று மெக்கின்ஸி முடிவு செய்கிறது. வைரஸ் 'தொற்று நோய் நிலப்பரப்பின் நிரந்தர பகுதியாக அல்லது இன்று காசநோய் இருப்பது போல் உள்ளூர்' நிகழ்வு என்று ஏற்றுக்கொள்ளப்பட வேண்டும்.

ஒவ்வொரு ஆண்டும் 38,000 அமெரிக்கர்கள் கார் விபத்துக்களில் இறக்கிறார்கள் என்பதைக் குறிப்பிடும் இந்த அறிக்கை தொற்றுநோயின் தாக்கத்தை அற்பமாக்குகிறது. பின்னர் அது, முழுமையான சிடுமூஞ்சித்தனத்துடன், “ஆனால் நம்மில் பெரும்பாலோர் சாலைப் பாதுகாப்பைப் பற்றிச் சிந்திக்க அதிக நேரத்தைச் செலவிடுவதில்லை. ... நாங்கள் காரில் ஏறி, பெல்டை போட்டுவிட்டு ஓட்டிச் செல்கிறோம். விரைவில், கோவிட்-19 உடன் நாம் எதிர்கொள்ளும் தினசரி ஆபத்துகள் சாதாரண அன்றாட வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதியாகத் தோன்றலாம். ஒவ்வொரு குளிர்காலத்திலும் நாம் காரை இயக்கும்போது அல்லது காய்ச்சல் பருவத்தில் செல்லும்போது நாம் எதிர்கொள்ளும் அபாயங்கள் உள்ளன” என்று குறிப்பிடுகிறது.

இது ஒரு அபத்தமான வாதம், கடந்த ஆண்டு அமெரிக்க சாலைகளில் இறந்தவர்களின் எண்ணிக்கை, COVID-19 தொடர்பான இறப்புகளில் வெறும் 10 சதவிகிதம் மட்டுமே. கார் விபத்துக்கள் மற்றும் உலகளாவிய தொற்றுநோய், இது பேரழிவு தரும் நீண்ட கால சமூக தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது, இது மிகவும் ஆழமான வேறுபட்ட நிகழ்வுப்போக்காகும்.

ஆனால் ஒரு ஒப்பீடு ஏதேனும் செல்லுபடியாகும் அளவிற்கு, அது McKinsey வாதங்களுக்கு எதிரானது. பொதுமக்களுக்கு கல்வி கற்பிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்ட மட்டுப்படுத்தப்பட்ட சீர்திருத்த நடவடிக்கைகள் மற்றும் வாகனங்களின் தரத்தை மேம்படுத்த பெரு நிறுவனங்களை கட்டாயப்படுத்துவது கூட, அபாயகரமான உயிரிழப்புகளை வியத்தகு அளவில் குறைத்துள்ளது. மோட்டார் வாகன இறப்பு விகிதம் 1923 இல் பயணித்த ஒவ்வொரு 100 மில்லியன் மைல்களுக்கும் 18.65 இறப்புகளில் இருந்து இன்று 100 மில்லியன் மைல்களுக்கு 1.20 இறப்புகளாக குறைந்துள்ளது.

McKinsey அறிக்கை, 'ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய நோய் சுமை என்ன என்பதில் சமூகம் ஒருமித்த கருத்தை அடைய வேண்டும் மற்றும் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய புதிய இயல்புகளை வரையறுக்க அந்த இலக்குகளைப் பயன்படுத்த வேண்டும்' என்று கூறுகிறது. இந்த கண்ணோட்டத்தில், 'இறப்பு அல்லது கடுமையான நோய்க்கு அப்பால்' எமது பரிசீலனைகள் இருக்க வேண்டும். … எனவே, இழந்த வேலை நாட்கள், வணிக மூடல்கள் மற்றும் பள்ளிக்கு வராத விகிதங்கள் ஆகியவற்றையும் கருத்தில் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும்.'

McKinsey 'சமூகம்' என்று குறிப்பிடும் போது, அது முதலாளித்துவ ஆளும் வர்க்கத்தைப் பற்றி மட்டுமே எழுதுகிறது, உலக மக்கள்தொகையில் மிகப்பெரும் மக்களை உள்ளடக்கிய தொழிலாள வர்க்கம் அல்ல. உயிர்களைக் காப்பாற்றுவதில் என்ன 'யதார்த்தமானது' என்பது பற்றி அறிக்கை கவலைப்படவில்லை, ஆனால் தொழிலாள வர்க்கத்திடம் இருந்து உபரி மதிப்பைப் பிரித்தெடுப்பதை மீண்டும் தொடங்குவதற்கு என்ன தேவைப்படுகிறது. முழு ஆளும் உயரடுக்கிற்காக பேசுகையில், நோயை எதிர்த்துப் போராடுவதற்கு பல வளங்கள் செலவிடப்பட்டுள்ளன, 'சமூகம்' —நிதி-கார்ப்பரேட் தன்னலக்குழு— மீட்டெடுக்க முயல்கிறது. எனவே 'புதிய வழமையானது' உயிர்களைக் காப்பாற்றுவதன் மூலம் அளவிடப்படாது, மாறாக இலாபத்தை கருத்தில் கொண்டு மட்டுமே அளவிடப்படும்.

உலக முதலாளித்துவத்தால் கருதப்பட்ட 'புதிய வழமையின்' சமூக குற்றவியல் தன்மை கடந்த சனிக்கிழமை தி லான்செட்டில் வெளியிடப்பட்ட ஒரு ஆய்வுக் கட்டுரையில் அம்பலமானது. 'உலக சுகாதார நெட்வொர்க்: உலகளாவிய குடிமக்களின் முன்முயற்சி' என்ற தலைப்பில், கோவிட்-19-ஐ எதிர்த்துப் போராடும் பல்வேறு துறைகளில் செயல்படும் 31 புகழ்பெற்ற விஞ்ஞானிகளால் இந்த கட்டுரை எழுதப்பட்டது. COVID-19 இலிருந்து உலகளவில் மில்லியன் கணக்கான இறப்புகளுக்கு மேலதிகமாக, தொற்றுநோய் 'மில்லியன் கணக்கான மக்களை தொடர்ச்சியான அறிகுறிகளுடன் (அதாவது, நீண்ட கால கோவிட்) விட்டுச் சென்றுள்ளது மற்றும் சமூகங்களை பேரழிவிற்கு உட்படுத்தியுள்ளது' என்ற உண்மைக்கு கவனம் செலுத்துகிறது.

லான்செட் கட்டுரை கூறுகிறது, 'சோகம் என்னவென்றால், இந்த சேதத்தின் பெரும்பகுதி தவிர்க்கப்பட்டிருக்கலாம். COVID-19 ஐ ஒழிக்க முயன்ற பல ஆசிய-பசிபிக் நாடுகள் ஆரம்பத்திலேயே காட்டியுள்ளன.

அது தொடர்கிறது: “இந்த அணுகுமுறையின் வெளிப்படையான வெற்றி இருந்தபோதிலும், பல அரசாங்கங்கள் அதை முழுவதுமாக நிராகரித்தன, மேலும் மீண்டும் மீண்டும் பூட்டுதல்கள் மற்றும் பாரிய வாழ்க்கை இழப்பு மற்றும் பொருளாதாரத்திற்கு கணிசமான இழப்புகளுக்கு பின்னர், இந்த அரசாங்கங்கள் இப்போது வைரஸுடன் வாழ கற்றுக்கொள்வது பற்றி பேசுகின்றன. பல அரசாங்கங்களின் பதில்கள் தவறான இருவகைகளால் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன, பொதுச் சுகாதாரத்தை பொருளாதாரத்திற்கு எதிராகவும், கூட்டு நல்வாழ்வை தனிநபர் சுதந்திரத்திற்கு எதிராகவும் மாற்றுகின்றது. உயிர்களைக் காப்பாற்றுவதற்கான ஒரே வழி, 'COVID-19 ஐ முற்போக்காக நீக்குவதன் மூலம் பொது சுகாதாரத்தைப் பாதுகாப்பதற்கான உலகளாவிய நடவடிக்கை' ஆகும்.

இந்த கண்ணோட்டம் நவம்பர் 3 அன்று 'தொற்றுநோய்களை முடிவுக்கு கொண்டுவருவதற்கான உலக சுகாதார நெட்வொர்க் 2வது உலகளாவிய உச்சி மாநாட்டில்' முன்வைக்கப்படுகிறது. உலகெங்கிலும் உள்ள நூற்றுக்கணக்கான தொற்றுநோயியல் நிபுணர்கள், மருத்துவர்கள் மற்றும் பிற வல்லுநர்கள் தொற்றுநோயை முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்காக 'கடுமையான விஞ்ஞான சான்றுகள் மற்றும் வழிகாட்டுதல்களைச் சேர்ப்பதன் மூலம் நீக்குதலை எவ்வாறு அடைவது' என்று விவாதிப்பார்கள்.

இருப்பினும், நிகழ்வின் பலவீனமான புள்ளி அதன் சமூக நோக்குநிலையாகும். தொற்றுநோயை முடிவுக்குக் கொண்டுவருவதற்கான கொள்கைகள் குறித்து கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக 'அரசாங்கங்கள் மற்றும் நிறுவனங்களுக்கு ஆலோசனை வழங்கிய' அதன் 'ஆலோசனை மற்றும் வக்காலத்து குழுக்களின்' வலையமைப்பை விரிவுபடுத்த முயல்கிறது. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், உச்சிமாநாட்டின் படி, தொற்றுநோயை எதிர்த்துப் போராடுவதன் வெற்றி, முதலாளிகள் தங்கள் வழிகளை மாற்றிக்கொள்வதில் கணிக்கப்படுகிறது. 'பூஜ்ஜிய கோவிட் வெற்றிடங்கள்' கட்டப்பட வேண்டும் என்று அழைப்பு விடுக்கும்போது, மனிதகுலத்தின் பெரும் திரளான தொழிலாள வர்க்கத்தைப் பற்றி எதுவும் குறிப்பிடப்படவில்லை. ஒரு அமர்வு, 'தற்போதைய தொற்றுநோய் நிலைமையில் குழந்தைகள் 'மீண்டும் பள்ளிக்கு' செல்வதன் மீது கவனம்செலுத்துகிறது', குழந்தைகளும் ஆசிரியர்களும் பள்ளிகளுக்குத் திரும்ப வேண்டும் என்றும் கூட ஏற்றுக்கொள்கிறது.

இத்தகைய அமர்வுகள், ஒரு ஒழிப்பு மூலோபாயத்திற்கான எந்தப் போராட்டத்திலிருந்தும் விலகிச் செல்ல, ஆளும் உயரடுக்கிலிருந்து வரும் அழுத்தங்களின் வெளிப்பாடாகும். McKinsey கட்டுரை தெளிவுபடுத்துவது போல், இலாபத்தின் வழியில் நிற்கும் இத்தகைய முன்னோக்குகள் தொடர்பாக சகிப்புத்தன்மை இருக்காது. இந்த உச்சிமாநாட்டில் கலந்துகொள்பவர்கள் SARS-CoV-2 ஐ நெருங்கிய காலத்தில் உலகளாவிய நீக்குதலுக்கான தங்கள் உறுதிப்பாட்டில் உறுதியாக நிற்க வேண்டும்.

தொற்றுநோயைத் தடுக்க எடுக்கப்பட வேண்டிய பொது சுகாதார நடவடிக்கைகள் பற்றி விஞ்ஞானிகள் நன்கு அறிந்திருக்கிறார்கள். அறிவுப் பற்றாக்குறையல்ல பிரச்சனை. உண்மையில், பல SARS-CoV-2 தடுப்பூசிகளின் வளர்ச்சியானது, பொருத்தமான பொது சுகாதாரக் கொள்கைகளுடன் இணைந்து பயன்படுத்தப்படும்போது, வைரஸுக்கு எதிரான சக்திவாய்ந்த ஆயுதமாகும்.

ஆனால் தொற்றுநோயை முடிவுக்கு கொண்டுவருவது அது எவ்வளவு முக்கியமானதாக இருந்தபோதிலும், பொது சுகாதார நடவடிக்கைகளை செயல்படுத்துவதில் உலக முதலாளித்துவ வர்க்கத்தின் சமரசமற்ற எதிர்ப்பில், அதன் மிகப்பெரிய தடையை சந்திக்கிறது. கோவிட்-19க்கு எதிரான போராட்டம் மருத்துவத்துறையில் மட்டுமல்ல, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக - அரசியல் மற்றும் சமூக முனைகளிலும் நடத்தப்பட வேண்டும். இறுதிப் பகுப்பாய்வில், கோவிட்-19 பெருந்துன்பத்தின் முடிவு, பில்லியன் கணக்கான மக்களின் உயிர்களையும், கிரகத்தின் உயிர்வாழ்வையும் கூட அச்சுறுத்தும் மற்ற எல்லா ஆபத்துகளையும் போலவே, உலக அளவில் தொழிலாளர்களின் அதிகாரத்திற்கான போராட்டம் மற்றும் சோசலிசத்தை ஸ்தாபிப்பதில் தங்கியுள்ளது.