Publikujemy tutaj pozdrowienia Młodej Gwardii Bolszewików-Leninistów z Rosji dla międzynarodowego internetowego zlotu z okazji Dnia Majowego 2022 roku, zorganizowanego przez Komitet Międzynarodowy i World Socialist Web Site.

Dziś, w wielkim dniu historycznym Międzynarodówki Robotniczej i międzynarodowej solidarności robotniczej, mimo wszelkich przeszkód i zakazów, tysiące rąk na całym świecie podniesie czerwone flagi, a majowe słońce będzie świecić na te flagi, których czerwień przypomina o krwi bojowników poległych za socjalizm. Od czasu powstania kapitalizmu toczą oni nieustającą wojnę ze społeczeństwem ucisku i systemem, który wyzyskuje ludzi w celu zwiększenia zysków.

My, bolszewicy-leniniści, należymy do tych ludzi i znamy swoje miejsce w historii tej walki, bez której cała ludzkość nie miałaby przyszłości.

Bolszewicy-leniniści stanowili autentyczną socjalistyczną alternatywę dla reakcyjnego stalinowskiego kursu „socjalizmu w jednym kraju” w ZSRR. Sprzeciwiali się rewizji marksizmu przez termidoriańską biurokrację stalinowską, której działania doprowadziły później do restauracji kapitalizmu w ZSRR.

Wybitną postacią rewolucyjną wśród bolszewików-leninistów był Lew Dawidowicz Trocki. Jego nieposkromiona wola zwycięstwa i pragnienie obalenia społeczeństwa kapitalistycznego przyczyniły się do sukcesu największego wydarzenia XX wieku: Rewolucji Październikowej 1917 roku. Po słynnej interwencji Lenina w kwietniu partia bolszewicka była w stanie stworzyć w październiku prawdziwie wielkie wydarzenie, którego skutki są odczuwalne do dziś.

Siła partii bolszewickiej polegała nie tylko na jej szybkim dostosowaniu się do wielkich wydarzeń historycznych, ale także na tradycji, której broniła. Tradycje te zostały ustanowione przez Marksa i Engelsa, a Lenin i Trocki przyjęli je i bronili.

My, dzisiejsi bolszewicy-leniniści, również bronimy tych nauk, które polegają na zrozumieniu historyczno-rewolucyjnej roli proletariatu. Zrozumienie to zostało osiągnięte dzięki ogromnej pracy teoretycznej i praktycznej. Jej podstawą jest dialektyka materialistyczna w dziedzinie socjalizmu naukowego, historii, ekonomii politycznej i filozofii.

Nadal bronimy tych tradycji przed wszelkimi rewizjami, które nieuchronnie prowadziłyby do odrzucenia rewolucyjnej roli klasy robotniczej i porzucenia dialektyki materialistycznej.

Biorąc pod uwagę wszystkie liczne próby rewizji marksizmu (które nieuchronnie atakują takie podstawy, jak materializm historyczny, dialektyka, socjalizm naukowy i teoria wartości pracy), każda taka próba jest skazana na powrót do przedmarksistowskiego rozumienia filozofii, historii i ekonomii politycznej. Taki regres nieuchronnie wiąże się z przejściem rewizjonistów do obozu oportunizmu, do obozu obrońców kapitalizmu.

Koncepcja tradycji marksistowskiej, którą reprezentowali Lenin i Trocki — i którą my reprezentujemy po nich — doprowadziła nas nieuchronnie do Międzynarodowego Komitetu Czwartej Międzynarodówki (MKCK). Jest to jedyna organizacja międzynarodowa, która do dziś przestrzega historycznych tradycji Października i broni osobowości oraz idei Lenina i Trockiego przed stalinowskimi oszczerstwami. ICFI jest jedyną organizacją, która nie utraciła swojego proletariackiego charakteru.

Komitet Międzynarodowy, który prowadzi walkę o socjalizm na szczeblu międzynarodowym, stał się dla nas latarnią morską, ku której wszyscy rewolucjoniści marksistowscy muszą skierować swój kurs, aby zjednoczyć się w walce o obalenie porządku kapitalistycznego i ustanowienie socjalizmu na całym świecie.

Rozumiemy znaczenie i złożoność walki o socjalistyczną przyszłość. Jest to nie do pomyślenia bez zjednoczenia robotników w międzynarodowej organizacji, która jest szczera i zaangażowana w obalenie społeczeństwa ciemiężców. Jesteśmy przekonani, że zjednoczenie wszystkich postępowych robotników i młodzieży wokół Komitetu Międzynarodowego umożliwi światowej klasie robotniczej realizację wzniosłego celu, jakim jest budowa społeczeństwa bezklasowego.

To, że nieuchronnie natrafiliśmy na Komitet Międzynarodowy, zawdzięczamy między innymi analizie aktualnej sytuacji na świecie i w Rosji. Sprzeczność między stanem sił wytwórczych a kapitalistycznymi stosunkami produkcji w ogromnym stopniu pogłębiła międzynarodowy kryzys kapitalizmu i zaostrzyła napięcia na świecie. Pandemia koronawirusa, jako wydarzenie wyzwalające, jeszcze bardziej pogłębiła i zaostrzyła ten kryzys na całym świecie.

Po rozwiązaniu ZSRR imperializm amerykański postanowił stworzyć „jednobiegunowy” porządek świata. Krok po kroku przesuwał się dalej na wschód, a w 2014 roku poparł pucz przeciw prorosyjskiemu prezydentowi Janukowyczowi na Ukrainie. W miarę pogłębiania się wewnętrznego kryzysu amerykańskiego kapitalizmu, dozbrajanie Ukrainy, przyjęcie „platformy krymskiej” i pogorszenie stosunków między NATO a reżimem Putina doprowadziły w końcu do reakcyjnej inwazji Putina na Ukrainę 24 lutego 2022 roku.

Ta inwazja tylko pogorszyła sytuację na świecie. Sankcje nałożone w odwecie na Rosję sprawiają, że kraje słabo rozwinięte borykają się z coraz większym problemem głodu. Dotykają one jednak nie tylko krajów słabo rozwiniętych, ale także krajów rozwiniętych, które borykają się z rekordowym wzrostem kosztów utrzymania i rosnącym ubóstwem.

Inwazja pokazała, że reżim Putina nie ma skutecznego rozwiązania problemów, z którymi boryka się dziś nie tylko Rosja, ale cały świat. Zachodni imperializm, umacniając swoją dominację kosztem Chin i Rosji, nie jest w stanie rozwiązać problemów międzynarodowych, a tym bardziej problemów o ograniczonym znaczeniu krajowym. Reżim Putina w Rosji i reżim Xi w Chinach również nie są w stanie rozwiązać tych problemów, stosując agresję odwetową opartą na rosyjskim szowinizmie lub chińskim nacjonalizmie.

Nie jest to zaskakujące, ponieważ reżimy kapitalistyczne w Rosji i Chinach wyłoniły się ze zdrady stalinowskiej biurokracji. Opierają się one na prywatnej własności środków produkcji i starają się rozwiązywać wszystkie problemy w ramach państwa. Dlatego też nie są w stanie poradzić sobie z kryzysem o znaczeniu międzynarodowym, który wymaga własnego, międzynarodowego rozwiązania.

We współczesnym świecie istnieje tylko jedna siła społeczna i historyczna zdolna zjednoczyć ludzkość na skalę międzynarodową: To jest klasa robotnicza. Jest to jedyna siła społeczna, która rośnie i umacnia się wraz z rozwojem kapitalizmu. Jest jego produktem i dlatego ma realną szansę obalenia kapitalizmu i zastąpienia go nowym, bezklasowym społeczeństwem, opartym na świadomym planowaniu produkcji i podziale zasobów odpowiadającym potrzebom społeczeństwa jako całości.

Tylko zrzeszając się wokół tej rewolucyjnej siły, o której interesy walczy ICFI, a także Socjalistyczne Partie Równości i Młoda Gwardia Bolszewików-Leninistów, będziemy w stanie urzeczywistnić socjalizm, o który w inspirujący sposób walczyli Karol Marks, Fryderyk Engels, Włodzimierz Lenin i Lew Trocki. Walczyło o nią wielu innych i choć są oni mniej znani, byli nie mniej ważni dla naszej wspólnej sprawy, jaką jest lepsza przyszłość.

Prawidłowe marksistowskie przywództwo wzmocni klasę robotniczą. Zjednoczy ją i pomoże jej wypełnić jej rewolucyjną rolę. Ale musi to być właściwe przywództwo. Nie wolno zapominać o zasadach, na których opierali się bolszewicy i na których nadal opierają się bolszewicy-leniniści na całym świecie.

• Przeciwko reakcyjnej inwazji reżimu Putina na Ukrainę!

• Za wspólną mobilizacją ukraińskich i rosyjskich robotników przeciwko wojnie!

• Przeciwko militarnej eskalacji zachodniego imperializmu przeciwko Rosji i Chinom!

• Na rzecz zjednoczenia międzynarodowej klasy robotniczej!

Naprzód ku socjalistycznej przyszłości!