Polski

Decyzja Finlandii o przystąpieniu do NATO oznacza poważną eskalację kierowanego przez USA dążenia do wojny z Rosją

Prezydent Finlandii Sauli Niinisto i premier Sanna Marin ogłosili w czwartek we wspólnym oświadczeniu, że kraj ten powinien „bezzwłocznie“ przystąpić do dowodzonego przez USA sojuszu wojskowego NATO. Decyzja ta, która kończy ponad siedem dekad formalnej neutralności Finlandii, oznacza ogromną eskalację dążeń amerykańskiego i europejskiego imperializmu do wojny z Rosją.

Członkostwo Finlandii zwiększy ponad dwukrotnie granicę NATO z Rosją. Kraj ten dzieli z Rosją 1300 km granicy, a jego stolica, Helsinki, znajduje się w odległości trzech i pół godziny jazdy pociągiem od Petersburga. Głosowanie w parlamencie wymagane do formalnego złożenia wniosku o członkostwo, które ma się odbyć w przyszłym tygodniu, jest uważane za formalność. Sekretarz Generalny NATO Jens Stoltenberg powiedział w czwartek, że proces przystąpienia Finlandii do Sojuszu będzie „gładki i szybki“. Oczekuje się, że szybko po niej nastąpi przystąpienie sąsiedniej Szwecji, której rządzący socjaldemokraci przygotowują się do przełamania trwającego od dziesięcioleci sprzeciwu wobec członkostwa w NATO w niedzielę. Raporty sugerują, że rząd wyda oficjalne oświadczenie w poniedziałek.

Sekretarz Generalny NATO Jens Stoltenberg, w środku, uczestniczy w konferencji z ministrem spraw zagranicznych Finlandii Pekka Haavisto, po lewej, i minister spraw zagranicznych Szwecji Ann Linde, po prawej, w siedzibie NATO w Brukseli, poniedziałek, 24 stycznia 2022 r. (AP Photo/Olivier Matthys, File)

Nie jest zaskoczeniem, że Rosja zareagowała na perspektywę stacjonowania żołnierzy, czołgów i innej broni NATO w odległości kilku godzin jazdy od jej drugiego miasta, ostrzegając przed eskalacją zagrożenia wojennego. Rzecznik Kremla Dmitrij Pieskow określił tę decyzję jako „zdecydowanie“ zagrożenie i ostrzegł, że Rosja odpowie symetrycznymi środkami. Były prezydent Dmitrij Miedwiediew, bliski sojusznik Władimira Putina, ostrzegł w poście na Telegramie, że ekspansja NATO w pobliżu granic Rosji „zwiększy prawdopodobieństwo bezpośredniego i otwartego konfliktu między NATO a Rosją zamiast ich ‚wojny zastępczej‘. (...) Taki konflikt zawsze niesie ze sobą ryzyko przekształcenia się w pełnowymiarową wojnę jądrową, a to będzie katastrofalny scenariusz dla wszystkich“.

W osobnym oświadczeniu rosyjskie MSZ stwierdziło, że Moskwa będzie „zmuszona do podjęcia kroków odwetowych, zarówno o charakterze wojskowo-technicznym, jak i innym, w celu powstrzymania zagrożeń dla jej bezpieczeństwa narodowego“.

Fińskie i szwedzkie elity rządzące, ich imperialistyczni panowie oraz kontrolowane przez korporacje media na całym świecie oszukańczo twierdzą, że decyzja krajów skandynawskich o wstąpieniu do NATO jest „obronną“ reakcją na „rosyjską agresję“ na Ukrainie. Były premier Finlandii Alexander Stubb stwierdził, że członkostwo w NATO było „załatwione“ w chwili, gdy Rosja zaatakowała Ukrainę. Szwedzki minister obrony Peter Holtqvist, który w listopadzie ubiegłego roku publicznie oświadczył, że Sztokholm nie przystąpi do NATO, stwierdził, że inwazja dowiodła, iż Putin jest „nieprzewidywalny i nie można na nim polegać“, co zmusza Szwecję do ponownego przemyślenia swojego stanowiska.

Według BBC, „działania Władimira Putina zachwiały długotrwałym poczuciem stabilności w północnej Europie, pozostawiając Szwecję i Finlandię w poczuciu zagrożenia“.

To nic innego, jak służąca samej sobie propaganda. W rzeczywistości członkostwo Szwecji i Finlandii w NATO to ogromna prowokacja, o której zadecydowano w Waszyngtonie, Berlinie i Londynie w znacznie większym stopniu niż w Helsinkach i Sztokholmie. Po nakłonieniu Rosji do inwazji na Ukrainę poprzez rozszerzenie NATO na wschód w ciągu ostatnich trzech dekad i odrzuceniu starań Kremla o wynegocjowanie gwarancji bezpieczeństwa, imperializm amerykański, niemiecki i brytyjski pragnie otworzyć nowy front w swoich wojennych dążeniach do podporządkowania Rosji do statusu półkolonii i obalenia rządu Putina.

W ostatnich dziesięcioleciach elity rządzące w Helsinkach i Sztokholmie systematycznie pogłębiały swoje wojskowo-strategiczne więzi z imperialistycznymi mocarstwami. Po przystąpieniu w połowie lat 90. do natowskiego programu „Partnerstwo dla pokoju“, który był kluczowym mechanizmem ułatwiającym ekspansję kierowanego przez USA sojuszu wojskowego w Europie Wschodniej, fińskie i szwedzkie wojska uczestniczyły w szeregu ćwiczeń i misji NATO. Wojska szwedzkie i fińskie uczestniczyły w neokolonialnej okupacji Afganistanu, a szwedzkie odrzutowce Saab-Gripen wykonywały naloty bombowe podczas niszczenia Libii przez imperialistyczne mocarstwa w 2011 roku.

Jeśli zwlekały z ubieganiem się o pełne członkostwo w NATO, to przede wszystkim ze względu na powszechną wrogość społeczeństwa wobec agresywnego sojuszu wojskowego w obu krajach. Histeryczna kampania antyrosyjska i gorączka wojenna, którą rozbudziły rządy i media w USA i Europie po reakcyjnej inwazji Putina na Ukrainę, spowodowały gwałtowny zwrot w sondażach opinii publicznej, co wykorzystały rządy Finlandii i Szwecji, by wdrożyć plany członkostwa w NATO, które zostały przygotowane już dawno temu i czekały tylko na pretekst.

Uznając, że sprzeciw wobec agresji militarnej jest nadal silny wśród ludzi pracy, Niinisto i Marin starali się przedstawić swoją decyzję w czwartkowym oświadczeniu w kategoriach „obrony narodowej“. — Członkostwo w NATO wzmocniłoby bezpieczeństwo Finlandii. Jako członek NATO Finlandia wzmocniłaby cały sojusz obronny —oświadczyli.

To kłamstwo. Włączenie Finlandii i Szwecji do NATO w rzeczywistości przekształci cały region nordycki w kolejny poligon do konfliktu zbrojnego z Rosją. Tak jak imperialistyczne mocarstwa pompują dziesiątki miliardów dolarów w śmiercionośną broń na Ukrainę w celu „złamania pleców Rosji“ bez względu na zniszczenia dokonane w tym kraju, tak Finlandia i Szwecja staną się państwami garnizonowymi na linii frontu i potencjalnymi strefami wojny. Jak napisał Trocki w Wojnie i Czwartej Międzynarodówce w przededniu II wojny światowej: „Widzimy jak naturalnie formalna neutralność zostaje zastąpiona przez system paktów imperialistycznych i jak nieuchronnie wojna w obronie narodowej prowadzi do pokoju aneksjonistycznego“. W przypadku Helsinek do takich „aneksji“ należałoby niewątpliwie zaliczyć 10 procent terytorium, które kraj ten utracił po 1945 roku na rzecz Związku Radzieckiego.

Pogląd mocarstw imperialistycznych, że członkostwo Finlandii i Szwecji w NATO otwiera kolejny front w dążeniu do wojny z Rosją, został podkreślony podczas środowej wizyty w obu krajach brytyjskiego premiera Borisa Johnsona, który zawarł z Helsinkami i Sztokholmem pakty o wzajemnym bezpieczeństwie. Podczas konferencji prasowej w rezydencji szwedzkiego premiera Johnson nie wykluczył użycia broni jądrowej w celu ochrony suwerenności Szwecji i Finlandii. Johnson powiedział swojemu gospodarzowi, że „bardzo poważnie“ rozważy taką prośbę, jeśli któreś z tych państw z nią wystąpi. — Mówimy stanowczo, że w przypadku katastrofy lub ataku na Szwecję, Wielka Brytania udzieli Szwecji pomocy, o jakąkolwiek pomoc poprosi — dodał.

Biorąc pod uwagę stanowisko Rosji, która nie zgadza się na przystąpienie Finlandii i Szwecji do NATO, Johnson w rzeczywistości zobowiązał Wielką Brytanię do wojny z Rosją o nieobliczalnych konsekwencjach. Dając wyraz gniciu rządów demokratycznych w Wielkiej Brytanii, podobnie jak we wszystkich mocarstwach imperialistycznych, nie zorganizowano w parlamencie żadnej dyskusji na temat tych poważnych wydarzeń, a tym bardziej wśród ludności.

Kanclerz Niemiec Olaf Scholz zaprosił w zeszłym tygodniu Marin i premier Szwecji Magdalenę Andersson na posiedzenie rządu w zamku Meseberg, aby sfinalizować plany dotyczące członkostwa obu krajów w NATO. — Jeśli oba te kraje zdecydują, że chcą należeć do NATO, mogą liczyć na nasze wsparcie —powiedział Scholz po spotkaniu.

Ze swojej strony armia amerykańska w ostatnich latach rozszerzyła dwustronne szkolenia i współpracę z wojskami fińskimi, a Waszyngton od dziesięcioleci utrzymuje ze Szwecją stosunki w zakresie wymiany informacji wywiadowczych.

Podczas gdy długa granica Finlandii z Rosją daje NATO możliwość przeprowadzania prowokacji przeciwko Rosji i szybkiego zagrożenia Petersburga, Szwecja zajmuje strategicznie kluczowe miejsce na zachodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Wyspa Gotlandia, na której szwedzkie wojsko przez dziesięciolecia utrzymywało znaczącą obecność w okresie zimnej wojny, leży zaledwie 300 kilometrów na północny zachód od rosyjskiej eksklawy Kaliningradu, gdzie stacjonuje moskiewska Flota Bałtycka.

Dążąc do wstąpienia do NATO, fińska i szwedzka burżuazja powtarza swoje służalcze oddanie najbardziej reakcyjnym siłom imperialistycznym w czasie wojen w pierwszej połowie XX wieku. Natychmiast po przyznaniu Finlandii niepodległości przez rząd radziecki, po raz pierwszy w epoce nowożytnej, fińska elita rządząca odpowiedziała masakrą dziesiątek tysięcy robotników z pomocą wojsk niemieckich podczas wojny domowej w tym kraju. Następnie otworzyły terytorium Finlandii dla operacji wojskowych kontrrewolucyjnych sił białych podczas rosyjskiej wojny domowej, wspieranych przez interwencję imperialistyczną, której celem było obalenie rządu radzieckiego i przekształcenie Rosji w kolonię.

Po reakcyjnej inwazji Stalina na Finlandię podczas wojny zimowej w latach 1939-40, która odzwierciedlała głęboką wrogość biurokracji wobec socjalistycznego i internacjonalistycznego programu, dzięki któremu bolszewicy doszli do władzy w 1917 roku, fińska elita rządząca sprzymierzyła się z nazistowskimi Niemcami. Wojska fińskie przyłączyły się do „Operacji Barbarossa“, nazistowskiej wojny zagłady przeciwko Związkowi Radzieckiemu, która pochłonęła 27 milionów ofiar i doprowadziła do Holocaustu. Ze swojej strony szwedzka klasa rządząca przez całą wojnę służyła nazistowskim Niemcom jako jedno z najważniejszych źródeł surowców, przede wszystkim rudy żelaza.

Po klęsce nazistowskich Niemiec i rozpoczęciu zimnej wojny fińskie i szwedzkie elity rządzące zostały zmuszone do prowadzenia polityki neutralności. Finlandia była wyraźnie zobowiązana do neutralności na mocy traktatu pokojowego ze Związkiem Radzieckim z 1948 roku.

Rozwiązanie Związku Radzieckiego przez stalinowską biurokrację i restauracja kapitalizmu zasadniczo zmieniły środowisko polityczne i geostrategiczne, dając fińskim i szwedzkim elitom rządzącym szansę na rozwinięcie bardziej bezpośrednich więzi wojskowych i bezpieczeństwa z mocarstwami imperialistycznymi. Decyzja tych krajów o przystąpieniu do NATO oznacza przyspieszenie tego procesu i zwiększa niebezpieczeństwo, że wojna USA-NATO z Rosją rozprzestrzeni się poza granice Ukrainy i wymknie się spod kontroli.

Loading